Borgerhout, ging van start in juni 2003. Globaal genomen heeft België
altijd ongeveer 10 jaar achtergelopen op nederland, waar de eerste
wachtpost reeds in 1993 het levenslicht zag, en men spiegelde zich
in die periode dan ook voornamelijk aan onze noorderburen. De
verplichte rapportering aan het RiZiV, dat mee aan de basis lag van
de oprichting en instond voor de subsidies, werd dankbaar aangegre-
pen om onderzoek te verrichten naar de betekenis van zo'n wachtpost
binnen het landschap van zorgverlening buiten de kantooruren.
vergelijking met het toenemend aantal pensioengerechtigde collega's,
waardoor de continuïteit van zorgverlening in het gedrang kwam. Een
wachtpost liet toe om met hetzelfde aantal wachtbeurten een grotere
regio te omvatten. Verder speelde ook het aspect veiligheid een rol.
Een deel van de wachtregio werd door artsen als onveilig ervaren bij
nachtelijke huisbezoeken. Een derde reden die ook de overheid kon
motiveren was de mogelijkheid om patiënten met eerstelijnsklachten
weg te trekken van de spoedgevallendienst, zodat deze laatste zich meer
zou kunnen bezighouden met haar core business. Men hoopte dat een
bepaalde patiëntenpopulatie zich tijdens het weekend opnieuw meer
zou aanbieden binnen het eerstelijnscircuit.