Er brandt weer licht HEERDE DE DELLEN Jaren geleden toen je nog contactman heette, had Hildo van Wijngaarden van een gedeelte van de fundering van de boerderij van de familie Roke de mos- en graslaag verwijderd. Zo werd een gedeelte van de voor- en zijgevel van het boerderijtje zichtbaar... Boerderij familie Roke De vroegere waterput stond al die tijd als een vervallen wachter naast de boerderij. De Beukenhaag die eens naast de boerderij stond is verdwenen, behalve één haagbeuk daaruit die nu als een enorme reus staat te pronken op dit prachtige terrein. Toen we op een zomeravond terugkwamen van onze avondwandeling op De Dellen, was daar de beheerder Jan de Baan bezig met het onderzoeken van die typische rechte mos- en grasstroken. Omdat er een foto aanwezig was in het kantoor hebben wij met behulp van een broodmes en een aantal haringen nog meer van deze boerderij in zichtbaar kunnen maken. De voordeurstoep werd zichtbaar en nog meer tussenmuren en een gedeelte van een vloer. Voorzichtig werden deze stroken uitgesneden en weer elders op een kaal stuk in het terrein neergelegd en goed nat gemaakt. De vrijgekomen muurgedeelten en het vloertje werden goed schoon geschrobd, nu was een gedeelte van het boerderijtje heel goed zichtbaar. Maar dan komen de vragen van de bezoekers en die wil je dan beantwoorden, waarop we een brief hebben geschreven naar ‘Het Geldersch Landschap’ om bij de fundering een klein infopaneel te plaatsen. En zie, voor de aanvang van het Heidetourfietskamp in augustus 2012 stond daar het infopaneel. Maar de boerderij laat je niet los, je blijft zoeken en vragen naar mensen die iets van de geschiedenis kunnen weten. Het boek van Lodewijk Rondeboom gekocht die de geschiedenis beschrijft van De Dellen. Wat heeft hij beschreven over deze boerderij? In dit boek staat dat het huis is gebouwd in de periode 1820-1830 en dat het gesloopt is in 1960. Die goeie oude tijd Op een zondagmiddag mocht ik het geluk hebben de toen tachtigjarige zoon van de familie Roke bij ons terrein te ontmoeten, graag wil ik u dan ook deelgenoot maken van zijn vertellingen. Hij was de jongste uit een gezin van zes kinderen, op de klompen liepen ze via de Elburgerweg naar de lagere school in Heerde, een uur lopen. In de zomer zo vertelde hij was dat goed te doen maar in de winter was dat nat, donker en lang. Op zaterdag werd hun kleding gewassen die ze dan op maandag weer aan mochten naar school, moeder waste alles met de hand in de wastobbe. Vader had naast de beukenhaag van de boerderij een groetetuin waarop alles verbouwd werd voor het gezin. Nu is dat het gedeelte tussen het kantoor en het publicatiebord met vogelhuisje. Roeivijver, wordt door NCC-leden schoongemaakt 18 DE CARAVAN april 2014