thodologie bij de berekening van
een reeks kosten in het ziekenhuis.
van een arbeidsuur van een verpleegkundige
of een arts als de kosten verbonden aan
het gebruik van het operatiekwartier of een
opname via de dienst spoedgevallen. "De
beslissing om geen bestaand werkinstrument
te gebruiken, of om er zelf eentje te maken,
hangt af van de frequentie waarmee het `home
made' instrument zal worden gebruikt. In het
geval van de evaluatie van de ziekenhuiskosten
waren we van oordeel dat dit vaak genoeg
dienstig zou zijn om de ontwikkeltijd van een
eigen instrument te rechtvaardigen", leggen
Pierre Closon, adjunct-algemeen directeur
van het KCE uit.
Het handboek (1) behandelt de belangrijkste
kostencategorieën in een ziekenhuis. Het le-
vert een lijst van gemiddelde (eenheids)kosten
van gesalarieerd personeel, van artsen, van de
ondersteunende diensten en van de algemene
kosten. We leren, onder meer, dat de gemid-
delde kostprijs per uur van een brancardier
28,05 euro is, die van een verpleegkundige op
een dienst intensieve zorg 36,57 euro en die
van een apotheker 55,08 euro. De gids bevat
ook aanbevelingen voor de berekening van
investeringskosten, van de kosten van genees-
middelen en van de indexering van de kosten.
komsten van de artsen deed al heel wat inkt
vloeien (lees de Specialistenkrant nr. 12-2). Het
maakte grote verschillen duidelijk tussen de
inkomsten naargelang van de regio en de beoe-
fende discipline. Het KCE berekende het bruto-
inkomen minus de overeengekomen afhoudin-
gen (Gross Hospital Income Minus Deductions,
GHIMD). Het bruto-inkomen van artsen is de
som van de gefactureerde honoraria voor ver-
strekkingen, op basis van de RIZIV-nomencla-
tuur of op basis van de pseudo-nomenclatuur
gebruikt in het ziekenhuis; permanentie- en
beschikbaarheidshonoraria en wachtvergoe-
dingen; het aandeel van de artsen in de RIZIV-
conventies; forfaitaire tegemoetkomingen voor
medische beeldvorming en klinische biologie;
enig ander inkomen, met inbegrip van supple-
menten op de honoraria.
Het gemiddelde GHIMD en het GHIMD per
specialiteit werden berekend op basis van
een studie van het KCE en Deloitte bij der-
tien ziekenhuizen, goed voor 1.511 voltijdse
specialisten. Men stelt een aanzienlijk ver-
schil vast in het GHIMD van de verschillende
specialismen (zie de tabel hieronder), maar
Vlaanderen verdient 1,96-maal (2) meer dan
zijn collega in Wallonië. Hetzelfde geldt voor
de pneumoloog (1,23-maal meer), de anes-
thesist (1,3), de uroloog (1,2), de radioloog
(2,09) en de nefroloog (2,79). Dit verschil
in inkomsten is volgens het KCE door twee
factoren te verklaren: Vlaamse specialisten
noteren veel meer prestaties en de afhou-
dingen door de ziekenhuisbeheerders zijn
in Vlaanderen geringer dan in Wallonië. De
tabel
trie en cardiologie het percentage van de
afhoudingen groter is in het zuiden dan in
het noorden van het land.
De studie toont tevens grote verschillen aan
tussen de inkomsten van specialisten. Op
kop staan de nefroloog die 862 euro ver-
dient per halve dag (gemiddeld GHIMD voor
België) en de klinisch bioloog met 715 euro.
Pediaters (307 euro), reumatologen (295
euro) en dermatologen (263 euro) figureren
onderaan het klassement van de inkomsten.
Toch een kleine nuance. Deze analyse van de
inkomsten van artsen steunt op een onderzoek
waaraan slechts 13 van de 77 ziekenhuizen
ceerde onlangs een handboek dat de ambitie heeft de prijszetting
voor ingrepen in ziekenhuizen te vergemakkelijken door zich te
baseren op reële kosten. Deze studie moet het KCE van pas komen
wanneer het kenniscentrum de kosten van ziekenhuizen vergelijkt.
Het rapport kan tevens besluitvormers ter wille zijn bij discussies
over de financiering van de ziekenhuissector.
GHIMD zonder
Teruggavetarief
supplementen
GHIMD zonder
Teruggavetarief
supplementen
de supplementen)
GHIMD zonder
Teruggavetarief
supplementen
GHIMD zonder
Teruggavetarief
supplementen
supplementen)
Het bruto-inkomen van de ziekenhuisarts stemt overeen met de som van de in rekening gebrachte honoraria voor verleende diensten, op basis van de RIZIV-nomenclatuur of van een pseudo-nomenclatuur eigen aan het ziekenhuis; op basis van
de permanentie-, beschikbaarheids- en wachthonoraria; van het aandeel van de artsen in vergoedingen toegekend aan het ziekenhuis voor RIZIV-conventies; van de forfaits toegestaan in de medische beeldvorming en de klinische biologie en op
basis van alle andere inkomsten, met inbegrip van de honorariumsupplementen.