"We moeten
stoppen met
verspillen"
campagne voor het goed gebruik van
ioniserende stralen ver genoeg gaat?
Of had de overheid iets meer dirigis-
tisch moeten zijn?
de verdienste nationaal te zijn en de steun te
genieten van de minister van Volksgezondheid,
de FOD Volksgezondheid en het RIZIV. Het
is dus een campagne met aanzien. Daarom
zal ze er waarschijnlijk in slagen resultaat te
boeken. Het wordt moeilijker om bindende
beperkingen in te voeren. Men moet eerst de
patiënt informeren en hem daarna rekenschap
vragen. Deze responsabilisering behoort tot
de taken van de politiek. Moet een zieke het
recht hebben alles gratis te krijgen? Moet hij
in de kosten delen? Dat zijn beslissingen die
niet door artsen genomen moeten worden. Als
professionele en wetenschappelijke vereniging
moeten wij de voorschrijvers informeren en
hen aanbevelingen meegeven voor medische
beeldvorming, zodat zij zich bewust worden
van het belang van goed voorgeschreven on-
derzoeken. Voor artsen actief in de medische
beeldvorming worden de diensten radiologie
en nucleaire geneeskunde geaccrediteerd door
interne en externe audits met als doel dat ze
beschikken over de meest performante uitrus-
ting en dat ze die ook optimaal gebruiken. Met
eenzelfde scanner kan een dienst tot tienmaal
meer straling geven als met een andere, soort-
gelijke scanner. Er zullen beperkingen opgelegd
moeten worden, maar dat neemt tijd in beslag.
Eerst moeten de zorgverstrekkers gemotiveerd
worden, daarna moeten we normen vastleggen
voor apparaten die weinig straling veroorzaken.
een uitrusting die mee is met de
modernste technologie?
grammeerd moeten investeren. Beschikken over
een scanner die minder straling veroorzaakt,
kost geld. Het na te streven doel is dat perfor-
mante diensten een hogere financiering krijgen
dan de minder performante instellingen.
onderwerp van discussies?
over dat onderwerp.
(IMA) en minister Onkelinx vinden
het nuttig een register voor de uitrus-
ting van medische beeldvorming op
Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle
(FANC) achter zo'n register. De situatie is van-
daag grotesk. Men weet niet hoeveel CT-scan-
ners er in België geïnstalleerd zijn. Men weet
niet hoe oud ze zijn. Nochtans is het logisch
om over zo'n kadaster te beschikken. Vandaag
worden buiten de dienst radiologie krachtige,
controle en zonder dat ze aan een bepaalde
programmatie onderworpen moeten worden.
Maar, het aanbod creëert de vraag. Men moet
het aantal scanners beperken en sommige on-
der hen vervangen door NMR's, die geen stra-
ling geven. Zeker omdat een patiënt die een
NMR wil vaak drie weken moet wachten.