toxineproducerende stafylococcus aureus met ontstaan van ge spannen
blaren in combinatie met systemische symptomen. impetigo en ecthyma
verschillen qua invasiediepte. bij impetigo is enkel de superficiële epi
dermis aangetast, terwijl bij ecthyma de volledige epidermis meedoet.
glomerulonefritis kan een streptococcenimpetigo of ecthyma complice
ren. behandeling bestaat uit topische antibiotica (fucidinezuur gedurende
7 dagen) voor zeer milde beperkte vormen van impetigo en systemische
antibiotica bij uitgebreidere aantasting (cloxacilline 50100mg/kg/d
of cefalexine 40mg/kg/d). de behandeling van ecthyma is steeds sys
temisch. bij Mrsaaantasting dient de behandeling te worden aan
gepast (topisch mupirocine + systemisch bv rifampicine + trimethoprim
sulfamethoxasole) (15). recente literatuur suggereert een toenemende
resistentie van stafylococcus aureus voor fucidinezuur (16).
frequent) perineale regio, is niet onfrequent bij kinderen. de piek
incidentie doet zich voor tussen de leeftijd van 3 en 5 jaar. de aan
doening presenteert zich klassiek met erytheem, multipele fissuren en
pijn bij defaecatie. een zekerheidsdiagnose kan worden gesteld aan de
hand van cultuur van een perianaal uitstrijkje. behandeling met tweede
generatie cefalosporines gedurende 7 dagen zou effectiever zijn dan
behandeling met penicilline (gedurende 10 dagen) (18).
als de gegeneraliseerde variant van bulleuze impetigo. het komt typisch
voor bij jonge kinderen (< 5 jaar). het klinisch beeld bestaat uit een