fliddetli olabilir; istirahatte veya aktivite ile ortaya ç>kabilir.
kas atrofisi de ortaya ç>kar. Klasik olarak, semptom ve bulgular tutulan sinirin kapsama ala-
n>na s>n>rl>d>r.
4. Tuzak yerinin tam lokalizasyonu için elektrodiagnostik çal>flma kesinlikle gereklidir.
5. Baz> olgularda yerel steroid enjeksiyonuna tatmin edici cevap al>nabilmekle birlikte, ço¤un-
liflerde tam dejenerasyon. Tuzak yerinin distalinde Waller dejenerasyonu geç dönemin do¤al bir so-
nucudur. Sinir iletim çal>flmalar> tuzak nöropatilerin kesin tan> yöntemidir. Kronik fokal demyeli-
nizasyonun elektrofizyolojik kan>t> olan, S
den oldu¤u fokal demyelinizasyon süreci sorumludur. Kronik tuzak nöropatilerinde sinir iletimle-
ri ile iletim blo¤u varl>¤>, akut kompresyon nöropatilerinin tersine, nadiren gösterilebilir. Fokal
demyelinizan süreci gösterebilmek için ilgili sinir segmentini, segmental sinir iletim yöntemi ile ça-
l>flmak gerekir. Bu ba¤lamda bahsedilmesi gereken birkaç teknik sorun vard>r.
lerine s>n>rl> oldu¤u gösterilmifltir. Lezyonlar>n çok k>sa sinir segmentlerini tutmas>n>n do¤al bir so-
nucu olarak, sinir iletimi uzun (8 ila 10 cm) segmentler boyunca ölçüldü¤ünde, lezyona u¤rama-
m>fl sinir bölgeleri de hesaba dahil olaca¤> için, sinir iletim h>zlar> beklenenden daha az yavafl ve hat-
ta normal bulunabilir. Birçok yazar sinir iletimi çal>flmalar>nda kabul edilebilir en k>sa mesafenin 10
cm oldu¤unu söyler. Oysa bu mesafe fokal nöropatili baz> hastalardaki segmental sinir iletim anor-
malliklerini saptayabilmek için çok fazla uzun bir mesafedir. K>sa mesafe yöntemindeki bu kaç>n>l-
maz teknik k>s>tl>l>klara ra¤men, k>sa segment iletim yöntemi baz> araflt>rmac>lar taraf>ndan avuç
içi bilek segmenti duyu sinir iletiminde ve ulnar ve peroneal kompresyon nöropatilerinin hassas
lokalizasyonunda kullan>lmaktad>r. Bu çal>flmalarda yazarlar, yöntem dikkatli bir flekilde kontrol
edildi¤i sürece, lezyonu k>sa mesafe tekni¤i kullanarak daha iyi lokalize edebilmifllerdir.
cikmesini göstererek kesin bir lokalizasyon vermesi nedeniyle özellikle kullan>fll> bir yöntemdir. Bu
yöntem laboratuar>m>zda gündelik uygulamalarda dirsekte ulnar nöropatisi olan hastalarda kulla-
n>lmaktad>r. Bafll>ca tuzak nöropatiler ve karakteristik özellikleri Tablo 7.1'de özetlenmifltir.
karma sinir iletimlerini içermelidir. E¤er semptomatik kolda karpal tünel sendromu gösterilmifl-
se, karfl> ekstremitede de distal latans ile parmak bilek ve avuç içi bilek segmentlerinin duyu
iletimleri ölçülmelidir. Median sinirin parmak bilek ve avuçiçi bilek segmenti ölçümlerine
özel önem verilmelidir. Distal latans ölçümünde aktif kay>t elektrodu ile bilekteki uyar>m elektro-
du aras>ndaki mesafeyi (5 cm) standardize etmek çok önemlidir. E¤er II. parmak bilek ve avu-
çiçi bilek segmentlerinde duyu iletimleri normal ise, hastada karpal tünel sendromunun elek-
trofizyolojik bir kan>t> bulunmad>¤>n> söyleyebilmek için I. Parmak bilek ve III. Parmak bilek
segmenti duyu iletimleri de çal>fl>lmal>d>r. Abdüktör pollisis brevis veya opponens pollisis kasla-
r>n>n i¤ne EMG'si, muhtemel bir sekonder aksonal dejenerasyonu gösterebilmek için, önerilir.
segmenti iletim h>z> yavafllamas> ve (b) uzam>fl distal latans. Hafif vakalarda, parmak bilek ve-
ya avuç içi - bilek segmentlerinde duyu iletim h>z> anormallikleri tek bulgu olabilir; distal latans
ise genellikle normaldir. Karpal tünel sendromu %32 vakada bilateraldir. Bu nedenle bir taraf-
ta karpal tünel sendromu gösterildi¤inde karfl> median sinir de çal>fl>lmal>d>r.