behaarde Birmaanse familie begint in
1826 met een missie geleid door John
Crawfurd in opdracht van de Gouver-
neur Generaal van India aan het hof
van de koning van Ava, een provincie
in Birma (2). Hij ontmoette er een 30-
jarige man met hypertrichosis, Shwe-
Maong. Deze man had later vier dochters
waarvan er twee vroegtijdig stierven
en een derde normaal was. Een vierde
dochter, Maphoon genaamd, was ab-
normaal en had eveneens hypertricho-
sis. In 1855 bezocht een tweede missie
Yule, en vondt er Maphoon die dan 31
jaar oud was, gehuwd en twee zonen
had. De oudste was volledig normaal,
de jongste, Moung-Phoset, had op de
leeftijd van 14 maanden reeds lang haar
dat uit zijn oren groeide (Figuur 3). De
beschrijving door Henry Yule van Map-
hoon is zeer minitieus (Figuur 4): The
whole of Maphoon's face was more or
less covered with hair. On a part of the
cheek, and between the nose and the
mouth, this was confined to short down,
but over all the rest of the face was a
thick silky hair of a brown colour, paling
about the nose and chin, four or five in-
ches long. At the alae of the nose, under
the eye, and on the cheekbone, this was
very fully developed, but it was in and on
the ear that it was most extraordinary...
The hair over her forehead was brushed
the latter being dressed (as usual with
her countrywomen), à la chinoise. It was
not so thick as to conceal altogether the
forehead. The nose, densely covered with
hair as no animal's is that I know of, and
with long fine locks curving out and pen-
dent like the wisps of a fine Skye terrier's
coat, had a most strange appearance.
The beard was pale in colour, and about
four inches in length, seemingly very soft
and silky. Een studiofoto van 1875 toont
Maphoon, haar zoon Moung-Phoset en
haar kleindochter Mah-Mé op de leef-
tijd van 7 jaar (Figuur 5).
familie met hypertrichosis werd een uit-
gebreide studie gepubliceerd in de Jour-
nal of the Royal Society of Medicine in
1996.
Madre in New Mexico in 1834. Theodor
Lent kocht haar waarschijnlijk van haar
moeder en leerde haar dansen en mu-
siceren. Ze las en schreef drie talen. Hij
nam haar mee op een wereldwijde tour-
nee onder de naam Bearded and Hairy
Lady (Figuur 6). Ze was slechts 137
centimeter groot en had een vrouwe-
lijk uiterlijk doch ook een uitgesproken
baard en uitgesproken beharing op haar
schouders, heupen, borsten en rug. Tij-
dens een verblijf te Moskou beviel ze van
een baby (waarschijnlijk van Theodor
maar het kind overleefde slechts twee
dagen en zelf stierf ze op de leeftijd van
26 jaar aan postnatale complicaties de
vijfde dag na de geboorte. Doch Theo-
dor Lent liet het hier niet bij en contac-
teerde Professor Sukulov van de univer-
siteit van Moskou, die Julia Pastrana en
haar kind mummificeerde en tentoon-
stelde in een glazen kast. Ze had hyper-
trichosis, haar gezicht en lichaam waren
bedekt met stevig zwart haar. Ze had
een grote neus en oren en onregelma-
tige tanden. Darwin schreef over haar:
Deze vrouw had een forse baard, haar
aangezicht met vooral het voorhoofd en
de hals, en wat vooral interessant is: ze
vertoonde een dubbele rij onregelmatige
tanden ter hoogte van beide kaaksbeen-
deren wat haar een uitzicht gaf van prog-
natisme en een simien profiel. De mum-
mies verdwenen uit Moskou en doken
terug op in Noorwegen in 1921, waar ze
tentoongesteld bleven tot 1970. Tegen
een voorstel om ze op tournee te sturen
in de USA kwam er protest en ze werden
verwijderd. Vandalen drongen in 1976
de stapelplaats binnen en verminkten
de baby. De resten werden door muizen
opgegeten. De mummie van Julia werd
gestolen in 1979, maar toen de politie
hem vond, wist niemand over wie het
ging en hij werd opgeslagen in het lij-
kenhuis. Slechts in 1990 werd de mum-
mie geïdentificeerd en is sinds 1997