en het cerebellum. Koen Van Laere
(Leuven) heeft samen met een multicen-
trisch team bevestigd dat die gefluo-
reerde markers even specifiek zijn als
PIB (16).
Het routinematige gebruik van een PET-
scan is echter nog niet voor morgen. In
het preklinische stadium, dus vooraleer
er geheugenstoornissen optreden, is de
amyloïd-PET-scan positief bij 21-47%
van de ouderen (17). Factoren die deze
cijfers in de hand werken, zijn een ho-
gere leeftijd en een positief genetisch
ApoE4-profiel. Apo E2 daartegen werkt
beschermend (17). In het stadium van
cognitieve stoornissen is de correlatie
tussen de amyloïd-PET-scan en de cogni-
tieve belasting bovendien zwak.
tieve reserve bestaat, die onmiddellijk
gerelateerd is aan de lichamelijke en
intellectuele activiteit (IQ, scholing,
werk...), wat geen invloed heeft op de
moleculaire expressie van de amyloïd-
pathologie, maar wel maakt dat de cog-
nitieve functies trager zullen aftakelen.
Dan nog is het duidelijk dat we een
andere marker nodig hebben om een
diagnose van ziekte van Alzheimer te
stellen: ofwel een klinisch profiel van
aantasting van de hippocampus, ofwel
een marker van neurodegeneratie van
het tautype.
bevolen als routineonderzoek en al
zeker niet als er een typisch klinisch pro-
fiel is en evenmin voor kwantitatieve
evaluatie. Als alle markers (biologische,
klinische, beeldvormende technieken)
positief zijn, wordt aangenomen dat de
aandoening sneller zal evolueren. Dat is
belangrijk om de behandeling, onder
meer de medicamenteuze behandeling,
aan te passen.
begin van het ontwikkelingsproces. Het
blijkt immers zeer moeilijk te zijn om
een specifieke ligand te ontwikkelen.
Die techniek is dan ook niet aan bod
gekomen tijdens de plenaire sessie, maar
wel op posters (kleine reeksen). Ook zijn
er enkele publicaties te vinden waarin
gesproken wordt over een efficiënt en
rationeel gebruik van tauscans in de toe-
komst, vooral door middel van een
18-F-T808-PET-scan, bij tau-aandoenin-
gen (18-19).
hersenscanning: connectomics
besprak de toekomst van technieken om
de hersenen in beeld te brengen: het
onderzoek naar de connectiviteit en
in netwerkverband. `Connectomics', de
laatste evolutie van magnetische kern-
spinresonantie, ontleedt de structuren
die in netwerkverband functioneren, bij-
voorbeeld door een gelijktijdige veran-
dering van het zuurstofverbruik in beeld
te brengen (20-21).
voor de zowat 5.000 congresbezoekers,
zonder de ongeveer 200 vrije monde-
linge mededelingen daar bij te rekenen.
We hebben twee interessante posters
van Belgische auteurs gevonden.
De eerste, die overigens werd bekroond
door de plaatselijke jury, werd verdedigd
Als coördinator van een observationele,
prospectieve, multicentrische studie (n =
26) bracht hij verslag uit van de eerste,
veelbelovende resultaten van een me-
chanische endovasculaire trombectomie
na een inefficiënte trombolyse bij een
acuut cerebrovasculair accident in geval
van een proximale arteriële occlusie
(22).
Charlotte Sommeling (Gent) (Figuur 8):
zij beschrijft het geval van een 16-jarige
patiënt met een klinefeltersyndroom die
plotseling bewustzijnsstoornissen, oro-
faciale dyskinesieën, chorea-achtige
bewegingen en epilepsieaanvallen ver-
toonde. Het bleek te gaan om een anti-
NMDA-receptorencefalitis als gevolg
van een groot teratoom in het mediasti-
num. Na resectie van de tumor, behan-
deling met corticoïden, plasmaferese en
cyclofosfamide was de evolutie gunstig
(23).
wereldneurologie is dus al zijn gemaakte
beloftes nagekomen: we zagen uitste-
kende updates over nagenoeg alle kli-
nische domeinen, van neuropathie tot de
ziekte van Alzheimer, maar ook over
technische onderzoeken en de meer fun-
damentele aspecten zoals neuroplastici-