worden aangepakt om het cardiovasculaire ri-
sico te verlagen. Verlaging van de LDL-C met
een statine is een absolute prioriteit. Daar-
bij moet worden gestreefd naar een LDL-C
< 100mg/dl bij patiënten met een hoog risico
op coronair lijden en < 70mg/dl in geval van
den door de verschillende wetenschappelijke
verenigingen: aTPIII (1), IDF (2), EaS/ESC (3),
EaSD (4), NICE (5), aDa (6) en aCC (7). Hoewel
de LDL-C vrij spectaculair kan dalen met een
statine, daalt de incidentie van cardiovascu-
laire evenementen met niet meer dan 37%.
Een behandeling met een statine volstaat dus
niet. Daarom wordt in studies bij diabetes-
patiënten, patiënten met een hoog cardio-
vasculair risico, momenteel geopteerd voor
een intensieve multifactoriële aanpak om
de macrovasculaire aandoeningen efficiënt
onder controle te krijgen.
aCCorD-studie. We blijven
even stilstaan bij het Lipid-
deel van die studie
prof. Ginsberg, werden 3 intensieve strate-
gieën vergeleken met klassieke strategieën
om hart- en vaataandoeningen tegen te gaan
bij diabetespatiënten: de hyperglykemie ver-
lagen, de bloeddruk controleren en de serum-
lipiden binnen de normaalwaarden houden (8).
In de aCCorD-studie, die werd uitgevoerd bij
meer dan 10.000 type 2-diabetespatiënten
met een hoog cardiovasculair risico, konden
twee van die hypothesen helaas niet worden
bevestigd. Bij de diabetespatiënten met een
hoog cardiovasculair risico was de totale
mortaliteit na 3,5 jaar inderdaad hoger in de
groep waarin werd gestreefd naar een Hba1c
< 6,0%. ook een verlaging van de systolische
gend effect op het samengestelde eindpunt
van ernstige cardiovasculaire accidenten ten
opzichte van het streefdoel van 140mmHg.
aCCorD Lipid had een wat andere design. Die
studie werd uitgevoerd bij diabetes patiënten
met een specifiek lipidenprofiel (9) om het
effect van een combinatie van een fibraat en
een statine op de incidentie van cardiovas-
culaire evenementen te vergelijken met dat
van een statine in monotherapie. De studie
werd uitgevoerd bij 5.518 type 2-diabetes-
patiënten. Die patiënten kregen gedurende
1 maand voor de randomisatie simvastatine
20-40mg/d naargelang van hun cardiovas-
culaire profiel. Daarna kregen ze een placebo
of fenofibraat bovenop het statine gedurende
gemiddeld 4,7 jaar. Bij die patiënten, die dus
allen een statine kregen, onderzochten de au-
teurs vervolgens de gegevens van de patiën-
ten met hypertriglyceridemie (hoogste tertiel)
en een lage HDL (laagste tertiel), of ongeveer
17% van de studiepopulatie. Bij die patiënten
had de toevoeging van fenofibraat een duide-
lijk gunstig effect. Die combinatie verlaagde
inderdaad het risico op cardiovasculaire eve-
nementen met 31% (absolute daling van het
risico met 4,95%). Het NNT om één accident
te verwijden was overigens zeer laag (n = 20).
"De sterke daling van de cardiovasculaire ac-
cidenten is waarschijnlijk toe te schrijven aan
het feit dat coronair lijden bij diabetespatiën-
ten zeer vaak ernstig en diffuus is en dus
moeilijk te behandelen is. Diabetespatiënten
lopen bovendien 3-maal meer kans om een
infarct te krijgen, hebben minder kans om
het ziekenhuis levend te bereiken en om het
E-learning Management)
is een medisch
toegankelijk is op Medpage. Het
is een multimediaprogramma
dat werd opgesteld na twee
rondetafeldiscussies met als
titel `Diabetic management
beyond traditional risk factors
and LDL-C control: Can we
improve macrovascular and
microvascular risk'. Op de
rondetafel met prof. Lale
Tokgozöglu (Cardiologie,
Ankara), prof. Henry Ginsberg
(New York) en prof. Anthony
Keech (Sidney, Epidemiologie),
die werd geleid door prof.
Alberto Zambon (Padua), werden
de specifieke aspecten van de
dyslipidemie bij type 2-diabetes
besproken. Een samenvatting.