verschillende miljoenen jaren in beslag nam en de specifieke evolutie van homo sapiens sapiens tot `homo sapiens obesus diabeticus' vertegen- woordigt slechts een klein deel hiervan. Bacteriën waren 4 biljoen jaar geleden reeds aanwezig en moesten interageren met hun omgeving om hun complexiteit te bereiken en zich te differentiëren. De mens bevindt zich in continue interactie met die bacteriën en hun metabolieten, welke kan plaatsvinden ter hoogte van het gastro-intestinaal stelsel (GIS), maar ook van de mond of de huid. Men was er lang van overtuigd dat obesitas de resultante was van een onevenwicht tussen voedselinname en ener- gieverbruik, maar een aantal studies hebben aangetoond dat interactie met de gastro-intestinale (GI) flora ook gerelateerd kan zijn aan energie- homeostase in de context van obesitas en type 2-diabetes. organismen en er bestaat nu ook evidentie dat onze genetische achter- grond een rol zou kunnen spelen in de modulatie van de darmflora. Ge- slacht, leeftijd, darmmotiliteit, dieet, aanwezigheid van niet-verteerbare poly sachariden, maar ook geneesmiddelen zoals antibiotica en sommige chirurgische ingrepen zoals gastric bypass zijn in staat om de samenstel- ling van de darmflora mee te beïnvloeden. Maar niet alleen de gastheer zal de darmflora beïnvloeden, andersom zullen sommige van deze bacte- riën impact hebben op het fenotype van de gastheer, voornamelijk in het kader van glucosetolerantie, insulinegevoeligheid en inflammatie. darmflora tonen bij enerzijds patiënten met overgewicht, obesitas en type 2-diabetes en anderzijds gezonde patiënten zonder overgewicht, maar er bestaat tot op heden geen consensus over de exacte samenstelling van de darmflora bij beide groepen. men met enig micro-organisme en dus geen darmflora bezitten, bleek dat deze muizen volledig resistent waren aan vetrijk-dieet-geïnduceerde obesitas. Een ander experiment, waarbij de darmflora vanuit obese (ge- netisch of dieet-geïnduceerde) muizen of muizen met diabetes type 2 werd getransfereerd naar `germ-free' muizen, toonde dat deze eenvou- dige transfer voldoende bleek om obesitas te induceren, ook wanneer Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition) ter gelegenheid van de Belgian Week of Gastroenterology 2012 besprak prof. Cani (Université Catholique de Louvain) gegevens uit de voornaamste experimentele studies omtrent darmflora in de context van type 2-diabetes en obesitas. Hieronder een samenvatting. |