Cardiovascular Protection (Londen, april 2012).
wees op het bestaan van verschillende soorten
diuretica: thiaziden, lisdiuretica en kaliumspa-
rende diuretica. Deze laatste werken door af-
remming van het epitheliaal natriumkanaal of
door antagonisme van het aldosteron. Thiaziden
zijn zwakke diuretica, maar krachtige antihyper-
tensiva. Lisdiuretica daarentegen veroorzaken
een sterke diurese, maar hebben weinig invloed
op de bloeddruk. Het antihypertensieve effect
van diuretica is dus niet rechtstreeks verbonden
aan hun inwerking op de diurese.
we onze keuze maken, moeten we aandachtig
de gegevens uit de literatuur doornemen om uit
te maken of sommige behandelingsgewoonten
wel echt gegrond zijn. In de Verenigde Staten
werd hydrochloorthiazide steeds op grote schaal
gebruikt, zowel in monotherapie als in een com-
binatie. In België bevatten bijna alle combinaties
met diuretica hydrochloorthiazide (cfr. BCFI) en
dit in een lage dosis (max. 25mg). Slechts en-
kele uitzonderingen, zoals Preterax en Coversyl
Plus, bevatten indapamide. Een systematisch
literatuuroverzicht vergeleek indapamide met
de andere klassen van antihypertensiva (1). Het
beschouwde 19 gerandomiseerde studies die
het antihypertensieve effect vergeleken aan de
hand van een ambulante 24-uurmonitoring. De
12,5mg en 25mg hydrochloorthiazide, bleek sig-
nificant kleiner dan de verlaging die werd bereikt
met ACE-remmers (P < 0,003), sartanen (P <
0,001), bčtablokkers (P < 0,00001) en calci-
umantagonisten (P < 0,05). Hydrochloorthazide
is dus geen goede bloeddrukverlager, besluit F.
Messerli.
Uit geen enkele studie blijkt overigens dat hy-
drochloorthiazide, aan de dosissen van 12,5 en
25mg/d die doorgaans worden gebruikt in een
combinatie, een gunstige invloed heeft op de
incidentie van ernstige cardiovasculaire events,
cerebrovasculaire accidenten en overlijden (2).
Een dosisverhoging wordt zelfs geassocieerd
met een hoger risico van plotse dood, met een
OR van 1,7 voor de dosis van 50mg en van
3,6 voor de dosis van 100mg (3).
combineerde behandelingen
binatie van een ACE-remmer met amlodipine
met 20% vergeleken met de combinatie ACE-
remmer + hydrochloorthiazide, terwijl het effect
van de beide gecombineerde behandelingen op
de bloeddruk vergelijkbaar is (4). Het belang
van hydrochloorthiazide in een gecombineerde
behandeling met een ACE-remmer om events
te voorkomen, is dus niet duidelijk aangetoond.
Toch bevatten de meeste combinaties met diu-
retica hydrochloorthiazide (cfr. BCFI), met uitzon-
dering van onder meer Preterax en Coversyl Plus
die indapamide bevatten.
GRESS (7) daarentegen, waarin indapamide kon
worden geassocieerd met perindopril, blijkt dat
behandelingen met indapamide wel een gun-
stige invloed hebben op de incidentie van events
(
mortaliteit daalt met 18%.
drochloorthiazide de glucosetolerantie aantast
(9,10). Het is bovendien superieur aan hydro-
chloorthiazide op het vlak van het behoud van de
nierfunctie bij patiënten met nierfalen (11).
aanbevelingen indapamide voor.
vs. Placebo
Fataal en niet-fataal CVA
Secundaire:
Totale mortaliteit
CV mortaliteit
Cardiale mortaliteit
Mortaliteit door CVA
39% RRR van de mortaliteit door CVA
64% RRR van hartfalen
21% RRR van de totale mortaliteit
23% RRR van de CV mortaliteit
vs. Placebo
macrovasculaire (CV mortaliteit, niet-fataal MI,
niet-fataal CVA) en microvasculaire (nefropathie en
retinopathie) events
18% RRR van de CV mortaliteit
14% RRR van de totale mortaliteit
21% RRR renale events
vs. Placebo
40% RRR van ernstige CV events
ACE-remmers, sartanen, bčtablokkers en