1. Connolly SJ et al. N Engl J Med 2009; 361: 1139-1151 150 mg : (nog) niet beschikbaar 110 mg - 10 caps : 27,84 110 mg - 60 caps : 131,85 1. Connolly SJ et al. N Engl J Med 2009; 361: 1139-1151 150 mg : (nog) niet beschikbaar 110 mg - 10 caps : 27,84 110 mg - 60 caps : 131,85 anderen zijn meer bedacht voor de gevreesde bloedingscomplicaties. Vaak is dit ook patiënt-afhankelijk. trombo-embolie significant vermindert. het percentage ernstige bloedingen was vergelijkbaar in de twee groepen. de dosis van 110mg 2x/d gaat gepaard met een significante daling van de incidentie van ernstige bloedingen en een vergelijkbare doeltreffendheid als die van warfarine. de twee dosissen verminderen de incidentie van intracraniële bloedingen significant. therapeutische zone (inr tussen 2 en 3). de controle van de antistolling van de patiënten onder warfarine was dus van goede kwaliteit en beduidend hoger dan wat in de dagelijkse praktijk kan worden bereikt. antistolling in de groep behandeld met VKa, is de interne validiteit van de re-LY-studie onbetwistbaar. we kunnen daardoor sterke conclusies trekken over de werkzaamheid en veiligheid van het nieuwe geneesmiddel. studie nog worden geëvalueerd: in welke mate zijn de resultaten uit de studie ook extrapoleerbaar naar de dagelijkse praktijk? door de uitstekende controle van de inr in de re-LY-studie zouden we kunnen speculeren dat het therapeutische voordeel nog duidelijker die controle meestal minder goed is, maar ik denk dat we voorzichtig moeten zijn en meer `reallifegegevens' nodig hebben voor we zo'n conclusie kunnen formuleren. inderdaad, ook andere factoren zouden kunnen meespelen, zoals de therapietrouw onder Pradaxa vergewissen dat de patiënt therapietrouw is en blijft. Ook al is monitoring van de inr niet meer nodig, toch moeten we er voor waken dat de patiënt met voorkamerfibrillatie goed wordt opgevolgd en dat de therapietrouw van bepaalde patiënten niet verzwakt. de huisarts zal in dat opzicht een bepalende rol spelen. anticoagulantia maken er een bijzonder aantrekkelijke optie van bij patiënten die nog geen behandeling hebben gekregen: eenvoudig toedieningsschema, voorspelbaar effect, geen monitoring, beperkt risico op interacties met andere geneesmiddelen of met voeding... 150mg 2x/d duidelijk beter is voor de preventie van cerebrovasculaire accidenten en systemische embolieën. dat is de belangrijkste doelstelling als we een antistollingsbehandeling instellen. de dosis van 150mg 2x/d wordt dus als de standaarddosis beschouwd. de dosis van 110mg 2x/d is bedoeld voor 80-plussers, patiënten die met verapamil worden behandeld en dient te worden overwogen voor patiënten met een verhoogd bloedingsrisico, zoals patiënten met een creatinineklaring tussen 30 en 50ml/min. tot slot is een creatinineklaring lager dan 30ml/min een contra-indicatie. Pradaxa de vitamine K-antagonisten, waarvan het gebruik dikwijls moeilijk en suboptimaal is. Ze vullen ons therapeutische arsenaal dus op een gunstige manier aan. het enthousiasme dat is ontstaan door de resultaten van de klinische studies moet zich nu nog vertalen in de dagelijkse klinische praktijk. Onze eerste ervaringen op dat vlak lijken het therapeutische voordeel dat werd gerapporteerd in de literatuur te bevestigen. onvoldoende controle van de antistollingstherapie met bij patiënten bij wie niets aan te merken valt op de therapietrouw. dan moet zeker worden overwogen om over te schakelen op nieuwe behandelingen. die laatste zijn ook nuttig bij mensen die met verschillende (of vaak wisselende) geneesmiddelen worden behandeld en bijgevolg een verhoogd risico op geneesmiddeleninteracties vertonen, of ook als we een onderbreking van de behandeling plannen, bijvoorbeeld in het vooruitzicht van een chirurgische ingreep. over te schakelen op de nieuwe anticoagulantia bij mensen die acetylsalicylzuur innemen wegens een contra-indicatie voor VKa's: het alternatief acetylsalicylzuur volstaat doorgaans niet om trombo-embolie doeltreffend te voorkomen. re-LY-studie heeft bovendien aangetoond dat er geen significante interactie bestaat tussen de ttr en het gunstige effect van Pradaxa intracraniële bloedingen (2). |