background image
Notice Gambaran -A4-LInks.indd 3
09/05/2012 15:54
P.P. 60 x 500 mg: 12,77
VOOR BEHANDELING VAN ARTROSE
NAAM VAN HET GENEESMIDDEL GAMBARAN 500 mg fi lmomhulde tabletten KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING GAMBARAN 500 mg fi lmomhulde tabletten:
nabumetone 500 mg/fi lmomhulde tablet FARMACEUTISCHE VORM Witte fi lmomhulde tabletten KLINISCHE GEGEVENS Therapeutische indicaties GAMBARAN is aangewezen
voor de symptomatische behandeling van verscheidene skeletspieraandoeningen waarvoor een ontstekingsremmende en analgetische behandeling vereist is: - aanval van reumatoïde
artritis - artrose - periarticulaire aandoeningen, zoals: bursitis, tendinitis, synoviitis en tendosynoviitis, periarthritis humeroscapularis - verstuiking en verrekking van ligamenten - kneuzing
door sportbeoefening Dosering en wijze van toediening Orale toediening. Volwassenen en kinderen ouder dan 14 jaar: De aanbevolen dosis is eenmaal 1 g per dag bij het slapengaan.
Deze dosis stemt overeen met twee GAMBARAN fi lmomhulde tabletten van 500 mg. Bij een acute ontstekingsaanval en bij kneuzing als gevolg van sportbeoefening kan meteen een aan-
vangsdosis van 1 g worden ingenomen, gevolgd door de aanbevolen dosis van 1 g bij het slapengaan. Bij ernstige symptomen kan 's ochtends een dosis tot 1 g worden ingenomen naast de
dagelijkse dosis van 1 g bij het slapengaan. De duur van deze dosisverhoging wordt bepaald door de behandelende arts naargelang de ernst van de symptomen maar dient zo kort mogelijk
te zijn en niet langer dan 15 dagen te zijn zonder gepast medisch toezicht. Oudere patiënten: Aangezien de bloedspiegel hoger is bij oudere patiënten, is het raadzaam te beginnen met één
GAMBARAN fi lmomhuld tablet van 500 mg per dag, wat in veel gevallen voldoende verlichting brengt; meer dan 1 g per dag is te vermijden. Kinderen jonger dan 14 jaar: Er is momenteel
geen vastgestelde dosis voor kinderen jonger dan 14 jaar. Dosis in geval van nierfalen: Als de creatinineklaring minder dan 30 ml/minuut bedraagt, is het raadzaam deze klaring regelmatig
te meten en de dosis dienovereenkomstig aan te passen. Als de creatinineklaring meer dan 30 ml/minuut bedraagt, dient de dosis niet te worden aangepast. Het kan weliswaar nuttig zijn
te beginnen met de laagst mogelijke dosis (500 mg) en de dosis geleidelijk te verhogen naargelang de respons. Meer nauwlettend toezicht is aan te raden bij oudere patiënten. Dosis in
geval van leverfalen: Er dient rekening mee te worden gehouden dat het metabolisme van nabumetone afhangt van de leverfunctie en dus verminderd kan zijn bij patiënten met leverfalen.
GAMBARAN mag niet worden voorgeschreven in geval van ernstig leverfalen, bijvoorbeeld in geval van cirrose. Wijze van toediening: GAMBARAN fi lmomhulde tabletten dienen in hun
geheel, zonder kauwen, te worden doorgeslikt met wat water. GAMBARAN mag tijdens of buiten de maaltijden worden ingenomen. Bijwerkingen kunnen grotendeels worden vermeden
door gebruik van de laagst mogelijke werkzame dosis gedurende de kortst mogelijke tijd die vereist is om de symptomen onder controle te brengen. Contra-indicaties GAMBARAN mag
niet worden gebruikt: door patiënten die overgevoelig blijken te zijn voor het werkzaam bestanddeel (nabumetone) of voor één van de hulpstoffen of voor salicylaten of andere niet-steroïdale
ontstekingsremmers; door patiënten met symptomen van astma, rinitis of netelroos na inname van acetylsalicylzuur of andere niet-steroïdale ontstekingsremmers. Ernstige anafylactische
reacties, zelden fataal echter, werden bij dit type patiënten gerapporteerd nadat ze niet-steroidale ontstekingsremmers hadden ingenomen; tijdens de groeifase van ulcus pepticum; in geval
van ernstig leverfalen, bijvoorbeeld in geval van cirrose; in geval van ernstig hartfalen; in geval van actieve cerebrovasculaire of andere hemorragie; bij zwangere vrouwen tijdens het derde
trimester van de zwangerschap of bij vrouwen die borstvoeding geven
Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Nabumetone: In vergelijking met andere niet-steroïdale ontstekingsremmers
komen maag-darmperforatie, -ulcus en -bloeding minder vaak voor bij nabumetone. Nabumetone: Uit klinisch onderzoek blijkt dat de bijwerkingen
niet evenredig toenemen naarmate de therapeutische dosis nabumetone wordt verhoogd.
Nabumetone heeft uitgewezen zeer goed verdragen te worden door
patiënten met intolerantie ten aanzien van niet-steroïdale
ontstekingsremmers inzake huid en slijmvliezen.
Tijdens klinisch onderzoek werd 1 g verdragen door 95%
en 2 g door 80% van dergelijke patiënten.
Nabumetone: Specifi eke informatie: Nabumetone wordt beter verdragen dan de meeste andere niet-steroïdale ontstekingsremmers, vooral omdat
er minder effecten op het maag-darmstelsel zijn. Bij herbeoordeling van gegevens van klinisch onderzoek van nabumetone vóór of na de vergunning
voor het in de handel brengen, bedroeg de gemiddelde cumulatieve frequentie van maag-darmperforaties, -ulcera of -bloedingen bij patiënten die
3 tot 6 maanden lang of gedurende 1 jaar of 2 jaar werden behandeld, respectievelijk 0,3%, 0,5% en 0,8%. Hoewel deze cijfers lager zijn dan bij andere
niet-steroïdale ontstekingsremmers, dient de arts bedacht te zijn op deze bijwerkingen, die zich ook kunnen voordoen bij patiënten zonder
voorgeschiedenis van maag-darmaandoeningen.
Bijwerkingen De bijwerkingen worden hierna opgesomd per orgaanklasse en volgens frequentie. De volgende defi nities zijn van toepassing op de termen die gebruikt worden voor de
frequentie, als volgt: Zeer vaak ( 1/10) - Vaak ( 1/100, < 1/10) - Soms ( 1/1000, < 1/100) - Zelden ( 1/10000, < 1/1000) - Zeer zelden (< 1/10000) De zeer vaak, vaak en soms voorkomende
bijwerkingen werden doorgaans geïdentifi ceerd in gegevens van klinisch onderzoek. De zelden en zeer zelden voorkomende bijwerkingen werden in het algemeen geïdentifi ceerd door
spontane meldingen. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: trombocytopenie Immuunsysteemaandoeningen Zeer zelden: anafylaxis, anafylactische reactie Psychische
stoornissen Soms: slapeloosheid; Soms: verwardheid, zenuwachtigheid Zenuwstelselaandoeningen Soms: slaperigheid, duizeligheid, hoofdpijn; Soms: paresthesieën, angst, depressie
Oogaandoeningen Soms: gezichtsstoornissen Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningenVaak: tinnitus, ooraandoening BloedvataandoeningenVaak: verhoogde bloeddruk Ademha-
lingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Soms: dyspnea, luchtwegaandoening, epistaxis; Soms: interstitiële pneumonie Maag-darmstelselaandoeningenVaak: diar-
ree, constipatie, dyspepsie, gastritis, misselijkheid, buikpijn, fl atulentie, occult fecaal bloed, droge mond; Soms: duodenumulcus, maag-darmbloeding, maagzweer, maag-darmaandoening,
melaena, braken, stomatitis. Maag-darmstelsel: gastro-intestinale bijwerkingen komen het vaakst voor. Ulcus pepticum, maag-darmperforatie of -bloeding, soms met dodelijke afl oop,
kunnen zich voordoen, vooral bij oudere personen. Misselijkheid, braken, fl atulentie, constipatie, dyspepsie, buikpijn, melaena, hematemese, stomatitis ulcerosa, exacerbatie van colitis en
ziekte van Crohn (zie rubriek 4.4) zijn gemeld na toediening. Gastritis is minder vaak vastgesteld. Lever- en galaandoeningen Zeer zelden: leverfalen, geelzucht, verhoogde leverfunctie
Huid- en onderhuidaandoeningen Vaak: huiduitslag, pruritus Soms: lichtgevoeligheid, netelroos, zweten; Zeer zelden: blaarvorming, zoals toxische epidermale necrolyse, syndroom van
Stevens-Johnson, erythema multiforme, angioneurotisch oedeem, pseudoporfyrie, alopecie Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Soms: myopathie Nier- en urineweg-
aandoeningen Soms: urinewegaandoeningen Zeer zelden: nierfalen, nefrotisch syndroom Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Zeer zelden: menorragie Algemene aandoe-
ningen en stoornissen op de toedieningsplaats Vaak: oedeem, vermoeidheid; Soms: asthenie OnderzoekenSoms: verhoogde leverfunctietests; Oedeem, hypertensie en hartfalen zijn
gemeld tijdens behandeling met niet-steroïdale ontstekingsremmers. Maag-darmulceratie, -perforatie en -bloeding kunnen dodelijk zijn, vooral bij oudere patiënten. Klinisch onderzoek en
epidemiologische gegevens lijken uit te wijzen dat gebruik van bepaalde niet-steroïdale ontstekingsremmers (vooral bij hoge dosissen en langdurige behandeling) kan gepaard gaan met een
licht verhoogde kans op arteriële trombotische voorvallen (bijv. myocardinfarct of beroerte). HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Meda Pharma nv,
Terhulpsesteenweg 166, B-1170 Brussel NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE135545 GOEDKEURING 01.06.2011
Notice Gambaran -A4-LInks_3.indd 2
01/06/2012 12:10
MS7154N
Nabumetone (Gambaran
®
),
een doeltreffend en goed verdragen NSAID
Realisatie: Medi-Life
Nabumetone dankt zijn ontstekingswerende werking aan zijn
belangrijkste metaboliet: 6-methoxy-2-naftylazijnzuur (6 MNA). Het
is een enigszins bijzonder NSAID in die zin dat hij equiselectief is tov.
zowel COX-1- als COX-2.
Deze bijzondere eigenschap verleent het geneesmiddel onder meer
een beter gastro-intestinaal tolerantieprofi el in vergelijking met dat
van de klassieke NSAID's, terwijl de doeltreffendheid gelijkwaardig is.
Tegelijkertijd lijkt het cardiovasculaire profi el neutraal te zijn en is de
renale tolerantie niet signifi cant verschillend van die van placebo, al
dienen we op te merken dat de klinische studies werden uitgevoerd
bij patiënten met een laag renaal risico (2).
Dit gunstige tolerantieprofi el biedt ook een gunstig economisch
voordeel. Nabumetone kan immers, onder nauwlettend klinisch
toezicht, ook worden toegediend aan patiënten met zelfs recente
antecedenten van gastro-intestinale ulcera. De kans op recidiverende
bloedingen bedraagt 6,7%, tegenover 22,2% (p = 0,069) met de
combinatie naproxen-misoprostol. Eveneens interessant is het feit dat,
op basis van een studie in de Canadese provincie Saskatchewan (3),
de algehele mortaliteit onder nabumetone lager is dan de mortaliteit
bij de andere conventionele NSAID's en minstens gelijkwaardig met
die van de combinatie diclofenac-misoprostol.
NSAID's veroorzaken echter nog een belangrijke bijwerking waarover
de media minder berichten. Omdat ze COX-1 remmen en bijgevolg ook
de synthese van prostaglandine en tromboxaan, veroorzaken NSAID's
vaak mucocutane (urticaria, angio-oedeem) of respiratoire reacties
(zoals rhinitis of astma). Niet verwonderlijk dus dat nabumetone ook in
deze bijzondere omstandigheden werd bestudeerd (1).
Aan 70 patiënten met een duidelijke NSAID-intolerantie (30 patiënten
met astma of respiratoire reacties en 40 patiënten met mucocutane
reacties) werd ofwel nabumetone toegediend (aan alle 70 patiënten),
ofwel meloxicam (aan 51 patiënten).
EEN INTERESSANT ALTERNATIEF
Nabumetone blijkt een uitstekend alternatief te zijn voor patiënten
die na toediening van de klassieke NSAID's overgevoeligheidsreacties
vertonen. Heel wat patiënten met mucocutane of respiratoire reacties
op de klassieke NSAID's verdragen de maximale therapeutische
dosering van nabumetone uitstekend. 93% van de patiënten met
respiratoire overgevoeligheid na toediening van NSAID's (gekenmerkt
door rhinitis en/of astma) heeft nagenoeg geen probleem met een
dosis nabumetone van 1g/dag. Dat percentage ligt zelfs nog hoger
bij patiënten met een mucocutane overgevoeligheid voor NSAID's
(gekenmerkt door urticaria en/of angio-oedeem). Ook een dosis
nabumetone van 2g/dag werd goed verdragen door 88% van de
patiënten met een respiratoire overgevoeligheid en 80% van de
patiënten met een mucocutane overgevoeligheid voor NSAID's.
De toediening van nabumetone bleek dus zeer geruststellend.
66 van de 70 patiënten (94,3%) vertoonden geen bijwerkingen bij een
dosis van 1g/dag en 83,6% had geen problemen met een dosis van
gemiddeld 2g/dag. Deze cijfers sluiten zeer nauw aan bij de resultaten
van patiënten die meloxicam kregen in een dosis van 15mg.
De zeldzame patiënten die bijwerkingen vertoonden (van allergische
aard), reageerden overigens uitstekend op een behandeling met
antihistamines of corticosteroïden.
Volgens de auteurs maken deze vaststellingen ­ en het feit dat de
doeltreffendheid vergelijkbaar is met deze van de klassieke NSAID's
en de Coxibs ­ van nabumetone (zelfs in zijn maximumdosis) méér
dan een alternatief voor de conventionele NSAID's, zelfs en vooral bij
patiënten met een NSAID-intolerantie of NSAID-allergie.
Studies hebben aangetoond dat nabumetone minder perforaties,
ulcera en bloedingen van gastro-intestinale oorsprong
veroorzaakt dan andere niet-steroïdale anti-infl ammatoire
geneesmiddelen. Dat is echter niet het enige voordeel. Recent
werd de bijsluiter op 4 vlakken gewijzigd. Er wordt onder meer
benadrukt dat, afgaande op de klinische studies, nabumetone
ook kan worden toegediend in geval van intolerantie ten aanzien
van de andere conventionele NSAID's, ook als die intolerantie van
mucocutane of respiratoire aard is (1).
Commentaar van dr. Jan Bonte
(Fysische geneeskunde, revalidatie, Maria
Middelares campus St.-Jozef Gentbrugge)
Wat vindt u van de tolerantie van Gambaran
®
, wat is uw
ervaring hiermee?
De tolerantie van Gambaran
®
is volgens mijn ervaring zeer goed.
De meerderheid van de patiënten verdraagt Gambaran
®
zeer goed
op gastro-intestinaal vlak. Maar ook op gebied van bijwerkingen
ter hoogte van de huid- en slijmvliezen, heb ik nog geen problemen
waargenomen. Dit is uiteraard interessant bij een eerdere
langdurige behandeling (periodes van telkens een 14-tal dagen).
Als er toch maaglast zou zijn, wat zelden voorkomt, combineer ik
Gambaran
®
in principe met een maagbeschermer. Dit doe ik ook bij
patiënten met antecedenten van gastro-intestinaal lijden. Kortom,
in vergelijking met de klassieke NSAID's doet Gambaran
®
het heel
goed op gebied van gastro-intestinale en muco-cutane tolerantie.
Hee u al patiënten die klassieke NSAID's niet tolereerden
overgeschakeld op Gambaran
®
, wat was het resultaat?
Het is inderdaad al gebeurd dat ik patiënten die GI-problemen
hadden met middelen van het type ibuprofen of aceclofenac, heb
overgeschakeld op Gambaran
®
zodat ik de antiin ammatoire en
pijnstillende behandeling kon verderzetten met dit zogenaamde
`zachte' NSAID. Ik stel dan meestal voor om eerst één tablet van
500mg in te nemen en bij goede tolerantie over te schakelen op
de gebruikelijk twee tabletten per dag 's avonds, telkens in kuren
van een 14-tal dagen met nadien telkens een onderbreking van
minstens 1 week ev. op te vangen met analgetica.
(3/4)
1.
Prieto A, et al. J Allergy Clin Immunol 2007;119(4):960-4.
2.
Bannwarth B. Safety of the nonselective NSAID nabumetone. Drug Safety 2008;31(6):485-503.
3.
Ashworth NL, et al. J.Rheumatol 2005 Nov;32(11):2212-7.
MS7154N.indd 2
08/06/12 15:04
Notice Gambaran -A4-LInks.indd 3
09/05/2012 15:54
P.P. 60 x 500 mg: 12,77
VOOR BEHANDELING VAN ARTROSE
NAAM VAN HET GENEESMIDDEL GAMBARAN 500 mg fi lmomhulde tabletten KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING GAMBARAN 500 mg fi lmomhulde tabletten:
nabumetone 500 mg/fi lmomhulde tablet FARMACEUTISCHE VORM Witte fi lmomhulde tabletten KLINISCHE GEGEVENS Therapeutische indicaties GAMBARAN is aangewezen
voor de symptomatische behandeling van verscheidene skeletspieraandoeningen waarvoor een ontstekingsremmende en analgetische behandeling vereist is: - aanval van reumatoïde
artritis - artrose - periarticulaire aandoeningen, zoals: bursitis, tendinitis, synoviitis en tendosynoviitis, periarthritis humeroscapularis - verstuiking en verrekking van ligamenten - kneuzing
door sportbeoefening Dosering en wijze van toediening Orale toediening. Volwassenen en kinderen ouder dan 14 jaar: De aanbevolen dosis is eenmaal 1 g per dag bij het slapengaan.
Deze dosis stemt overeen met twee GAMBARAN fi lmomhulde tabletten van 500 mg. Bij een acute ontstekingsaanval en bij kneuzing als gevolg van sportbeoefening kan meteen een aan-
vangsdosis van 1 g worden ingenomen, gevolgd door de aanbevolen dosis van 1 g bij het slapengaan. Bij ernstige symptomen kan 's ochtends een dosis tot 1 g worden ingenomen naast de
dagelijkse dosis van 1 g bij het slapengaan. De duur van deze dosisverhoging wordt bepaald door de behandelende arts naargelang de ernst van de symptomen maar dient zo kort mogelijk
te zijn en niet langer dan 15 dagen te zijn zonder gepast medisch toezicht. Oudere patiënten: Aangezien de bloedspiegel hoger is bij oudere patiënten, is het raadzaam te beginnen met één
GAMBARAN fi lmomhuld tablet van 500 mg per dag, wat in veel gevallen voldoende verlichting brengt; meer dan 1 g per dag is te vermijden. Kinderen jonger dan 14 jaar: Er is momenteel
geen vastgestelde dosis voor kinderen jonger dan 14 jaar. Dosis in geval van nierfalen: Als de creatinineklaring minder dan 30 ml/minuut bedraagt, is het raadzaam deze klaring regelmatig
te meten en de dosis dienovereenkomstig aan te passen. Als de creatinineklaring meer dan 30 ml/minuut bedraagt, dient de dosis niet te worden aangepast. Het kan weliswaar nuttig zijn
te beginnen met de laagst mogelijke dosis (500 mg) en de dosis geleidelijk te verhogen naargelang de respons. Meer nauwlettend toezicht is aan te raden bij oudere patiënten. Dosis in
geval van leverfalen: Er dient rekening mee te worden gehouden dat het metabolisme van nabumetone afhangt van de leverfunctie en dus verminderd kan zijn bij patiënten met leverfalen.
GAMBARAN mag niet worden voorgeschreven in geval van ernstig leverfalen, bijvoorbeeld in geval van cirrose. Wijze van toediening: GAMBARAN fi lmomhulde tabletten dienen in hun
geheel, zonder kauwen, te worden doorgeslikt met wat water. GAMBARAN mag tijdens of buiten de maaltijden worden ingenomen. Bijwerkingen kunnen grotendeels worden vermeden
door gebruik van de laagst mogelijke werkzame dosis gedurende de kortst mogelijke tijd die vereist is om de symptomen onder controle te brengen. Contra-indicaties GAMBARAN mag
niet worden gebruikt: door patiënten die overgevoelig blijken te zijn voor het werkzaam bestanddeel (nabumetone) of voor één van de hulpstoffen of voor salicylaten of andere niet-steroïdale
ontstekingsremmers; door patiënten met symptomen van astma, rinitis of netelroos na inname van acetylsalicylzuur of andere niet-steroïdale ontstekingsremmers. Ernstige anafylactische
reacties, zelden fataal echter, werden bij dit type patiënten gerapporteerd nadat ze niet-steroidale ontstekingsremmers hadden ingenomen; tijdens de groeifase van ulcus pepticum; in geval
van ernstig leverfalen, bijvoorbeeld in geval van cirrose; in geval van ernstig hartfalen; in geval van actieve cerebrovasculaire of andere hemorragie; bij zwangere vrouwen tijdens het derde
trimester van de zwangerschap of bij vrouwen die borstvoeding geven
Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Nabumetone: In vergelijking met andere niet-steroïdale ontstekingsremmers
komen maag-darmperforatie, -ulcus en -bloeding minder vaak voor bij nabumetone. Nabumetone: Uit klinisch onderzoek blijkt dat de bijwerkingen
niet evenredig toenemen naarmate de therapeutische dosis nabumetone wordt verhoogd.
Nabumetone heeft uitgewezen zeer goed verdragen te worden door
patiënten met intolerantie ten aanzien van niet-steroïdale
ontstekingsremmers inzake huid en slijmvliezen.
Tijdens klinisch onderzoek werd 1 g verdragen door 95%
en 2 g door 80% van dergelijke patiënten.
Nabumetone: Specifi eke informatie: Nabumetone wordt beter verdragen dan de meeste andere niet-steroïdale ontstekingsremmers, vooral omdat
er minder effecten op het maag-darmstelsel zijn. Bij herbeoordeling van gegevens van klinisch onderzoek van nabumetone vóór of na de vergunning
voor het in de handel brengen, bedroeg de gemiddelde cumulatieve frequentie van maag-darmperforaties, -ulcera of -bloedingen bij patiënten die
3 tot 6 maanden lang of gedurende 1 jaar of 2 jaar werden behandeld, respectievelijk 0,3%, 0,5% en 0,8%. Hoewel deze cijfers lager zijn dan bij andere
niet-steroïdale ontstekingsremmers, dient de arts bedacht te zijn op deze bijwerkingen, die zich ook kunnen voordoen bij patiënten zonder
voorgeschiedenis van maag-darmaandoeningen.
Bijwerkingen De bijwerkingen worden hierna opgesomd per orgaanklasse en volgens frequentie. De volgende defi nities zijn van toepassing op de termen die gebruikt worden voor de
frequentie, als volgt: Zeer vaak ( 1/10) - Vaak ( 1/100, < 1/10) - Soms ( 1/1000, < 1/100) - Zelden ( 1/10000, < 1/1000) - Zeer zelden (< 1/10000) De zeer vaak, vaak en soms voorkomende
bijwerkingen werden doorgaans geïdentifi ceerd in gegevens van klinisch onderzoek. De zelden en zeer zelden voorkomende bijwerkingen werden in het algemeen geïdentifi ceerd door
spontane meldingen. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: trombocytopenie Immuunsysteemaandoeningen Zeer zelden: anafylaxis, anafylactische reactie Psychische
stoornissen Soms: slapeloosheid; Soms: verwardheid, zenuwachtigheid Zenuwstelselaandoeningen Soms: slaperigheid, duizeligheid, hoofdpijn; Soms: paresthesieën, angst, depressie
Oogaandoeningen Soms: gezichtsstoornissen Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningenVaak: tinnitus, ooraandoening BloedvataandoeningenVaak: verhoogde bloeddruk Ademha-
lingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Soms: dyspnea, luchtwegaandoening, epistaxis; Soms: interstitiële pneumonie Maag-darmstelselaandoeningenVaak: diar-
ree, constipatie, dyspepsie, gastritis, misselijkheid, buikpijn, fl atulentie, occult fecaal bloed, droge mond; Soms: duodenumulcus, maag-darmbloeding, maagzweer, maag-darmaandoening,
melaena, braken, stomatitis. Maag-darmstelsel: gastro-intestinale bijwerkingen komen het vaakst voor. Ulcus pepticum, maag-darmperforatie of -bloeding, soms met dodelijke afl oop,
kunnen zich voordoen, vooral bij oudere personen. Misselijkheid, braken, fl atulentie, constipatie, dyspepsie, buikpijn, melaena, hematemese, stomatitis ulcerosa, exacerbatie van colitis en
ziekte van Crohn (zie rubriek 4.4) zijn gemeld na toediening. Gastritis is minder vaak vastgesteld. Lever- en galaandoeningen Zeer zelden: leverfalen, geelzucht, verhoogde leverfunctie
Huid- en onderhuidaandoeningen Vaak: huiduitslag, pruritus Soms: lichtgevoeligheid, netelroos, zweten; Zeer zelden: blaarvorming, zoals toxische epidermale necrolyse, syndroom van
Stevens-Johnson, erythema multiforme, angioneurotisch oedeem, pseudoporfyrie, alopecie Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Soms: myopathie Nier- en urineweg-
aandoeningen Soms: urinewegaandoeningen Zeer zelden: nierfalen, nefrotisch syndroom Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Zeer zelden: menorragie Algemene aandoe-
ningen en stoornissen op de toedieningsplaats Vaak: oedeem, vermoeidheid; Soms: asthenie OnderzoekenSoms: verhoogde leverfunctietests; Oedeem, hypertensie en hartfalen zijn
gemeld tijdens behandeling met niet-steroïdale ontstekingsremmers. Maag-darmulceratie, -perforatie en -bloeding kunnen dodelijk zijn, vooral bij oudere patiënten. Klinisch onderzoek en
epidemiologische gegevens lijken uit te wijzen dat gebruik van bepaalde niet-steroïdale ontstekingsremmers (vooral bij hoge dosissen en langdurige behandeling) kan gepaard gaan met een
licht verhoogde kans op arteriële trombotische voorvallen (bijv. myocardinfarct of beroerte). HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Meda Pharma nv,
Terhulpsesteenweg 166, B-1170 Brussel NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE135545 GOEDKEURING 01.06.2011
Notice Gambaran -A4-LInks_3.indd 2
01/06/2012 12:10
MS7154N
MS7154N.indd 1
08/06/12 15:01