worden gereduceerd tot één van de compo-
nenten ervan. Dat zou een reductionistische
benadering zijn. Het is niet het lichaam,
noch de psyche, noch de interpersoonlijke
relatie die dé oorzaak zijn van de ziekte.
(
laten en praten in termen van circulariteit
en complexiteit.
punt van biologische, psychologische en re-
lationele factoren (
de totaliteit kun je het systeem als geheel
wijzigen en vaststellen dat het symptoom
verdwijnt.
sche patiënten is een gebrek aan mentalisa-
tie, verbalisatie van emotionele belevingen.
De patiënt heeft niets te zeggen, behalve
zijn ziekte.
er veel emoties aan het licht. We zijn het
onbewuste gezinsmythe van eenheid tegen
elke prijs een verbod induceert om bewust
te worden van de situatie. Op deze manier
kan het gezin worden beschermd tegen
confl icten die zouden kunnen ontstaan als
rekening wordt gehouden met de individu-
ele behoeften aan scheiding en autonomie.
Deze doen waanvoorstellingen ontstaan,
angst voor een breuk. In deze gezinnen is
cohesie als gevolg van trauma's uit het ver-
leden het hoogste goed, dat te allen prijze
moet worden verdedigd. Je kunt de patiënt
dus niet ongestraft uitnodigen of aanmoe-
digen om afstand te nemen van zijn familie.
Evolutie is mogelijk met de hulp van de the-
rapeut, die tijdelijk zal worden opgenomen
in het gezinssysteem.