huisarts te raadplegen (1). de prevalentie stijgt met de leeftijd en
het spreekt vanzelf dat duizeligheid gepaard gaat met ernstige
morbiditeit zodra ze leidt tot vallen, langdurige immobilisatie en
chronische handicaps (2). een goede therapeutische aanpak is dus
erg belangrijk, zowel voor de patiënten als op maatschappelijk
vlak.
met onder andere het labyrint en de nervus vestibularis, en
een centraal compartiment met de vestibulaire kernen en hun
verbindingen met de formatio reticularis van de hersenstam, het
cerebellum en de cortex. Heel wat trauma's, aandoeningen of
degeneratieve processen kunnen duizeligheid veroorzaken en
de interacties van de twee netwerken maken dat in heel wat
gevallen duizeligheid tegelijkertijd een perifere en een centrale
component heeft (3).
vertigo: antihistaminica, zoals dimenhydrinaat, bepaalde calcium
antagonisten, zoals cinnarizine, histamineanalogen, anticholi
nergica, antidopaminerge antiemetica of benzodiazepines (4).
Arlevertan
dit geheel van therapeutische middelen: het heeft een dubbel
als centraal controleert. cinnarizine remt de calciuminflux in
de gladde spieren en verbetert de bloed en endolymfedoor
stroming (5). Het werkt dus vooral perifeer, op het labyrint.
dimenhydrinaat, een antihistaminicum met duidelijke anticholi
nerge eigenschappen, werkt daarentegen op het centrale niveau,
op de vestibulaire kernen van de hersenstam (6).
otogene duizeligheid, vestibulaire neuropathie, vertebrobasilaire
insufficiëntie en de ziekte van Menière (79). de superioriteit
van die combinatie ten opzichte van placebo is aangetoond (10).
in een recente studie werden de eerste observaties bevestigd.
daarin werd Arlevertan
was om aan te tonen dat de gecombineerde behandeling de
doeltreffendheid verhoogt en even goed verdragen wordt.
mensen met vertigo van perifere, centrale of gemengde oor
sprong. dat is een weergave van de situatie in de dagelijkse
praktijk. de intensiteit van de duizeligheid werd geëvalueerd
met behulp van een visuele analoge schaal gaande van 0 (geen
duizeligheid) tot 4 (heel intense duizeligheid). Alleen de mensen
met een score van minstens 2 en met abnormale posturale re
flexen en/of nystagmus werden opgenomen. de onderzoekers
beoordeelden de centrale, perifere of gemengde oorsprong.
de ziekte van Menière, benigne paroxismale houdingsduizelig
heid, calorische areflexie en duizeligheid die niet te maken had
met vestibulaire stoornissen vormden de exclusiecriteria. de
ziekte van Menière en vestibulaire neuropathie vereisen immers