alcohol, uit (3).
voor het eerst toevallig vastgesteld bij een
persoon die werd behandeld voor een neuro-
logische aandoening met spastische contrac-
ties. In deze context ontstond het boek van
Olivier Ameisen, een cardioloog die leed aan
een ernstige alcoholverslaving en er niet in
slaagde om zich te bevrijden van zijn obses-
sieve drang naar drinken. Hij formuleerde
de hypothese dat de dosisafhankelijke effec-
ten van baclofen - dat in hoge doses de moti-
vatie om alcohol te drinken bij alcoholafhan-
kelijke ratten onderdrukt - zouden kunnen
worden geëxtrapoleerd naar mensen (4).
Nadat hij zichzelf geleidelijk hogere doses
(tot 240mg) baclofen had toegediend, publi-
ceerde hij zijn eigen verhaal. Hij stelde een
nieuw therapeutisch model voor (suppressie
in plaats van gewoon reductie van de cra-
ving) en roept herhaaldelijk op tot klinische
studies met hoge doses, te meer omdat meer-
dere observaties bij zijn ervaring aansluiten.
volstaan op zich niet om de werkzaam-
heid van het geneesmiddel te bewijzen, al
verloopt de farmacologische werking van
baclofen via selectieve stimulatie van de
GABA B-receptoren, die zich voornamelijk
in het ruggenmerg bevinden. Dit verklaart
de afname van spastische spiercontracties bij
bepaalde neurologische aandoeningen. Er
loopt ook onderzoek naar andere moleculen
voor andere verslavingen (N-acetyl-cysteïne,
topiramaat...), en andere technieken, zoals
transcraniale magnetische stimulatie (5).
delencategorie genaamd hulpmiddelen
voor alcoholonthouding. Het is één van
de elementen in een follow-upbehandeling
voor alcoholverslaving in het kader van
een programma waarin ook therapeutische
consultatie is opgenomen. Personen die
acamprosaat gebruiken, lijden aan alcohol-
verslaving. Het geneesmiddel helpt hen om
een therapeutische strategie uit te werken
die hen in staat zal stellen om ook in de toe-
komst vrijwillig van de alcohol af te blijven.
Volgens de meest plausibele hypothese zou
acamprosaat bijdragen tot een herstel van
die betrokken zijn bij alcoholverslaving (7).
Maar ook andere verschijnselen zouden een
rol kunnen spelen, meer specifiek de ophef-
fing van de zuigreflex (zoals bij baby's) en
de reflex om met de hand naar het voor-
werp van het `verlangen' te reiken. Die re-
flexen verdwijnen normaal in de loop van
de ontwikkeling van het kind maar worden
bij alcoholverslaafden vaak `gereactiveerd'
(7). Naast zijn effect op de neurotransmit-
ters zou acamprosaat ook een effect kunnen
hebben op de cognitieve deficiëntie.
geboekt met een combinatie van onthou-
ding, behandeling van de craving en de ont-
houdingsverschijnselen, en cognitieve en
zaamste resultaten (6).