(Tablo 14.1). Erkek/kad>n oran> 3:2'dir.
yin tümörleri çocuklarda görülen en s>k solid tümörlerdir; çocukluk ça¤> beyin kanserleri "be-
yin tümörleri" bafll>kl> bölüm 18'de tart>fl>lm>flt>r.
baz istasyonlar> gibi elektromanyetik radyasyon beyin tümörlerine neden olmaz. Mesleksel
vinil klorür maruziyeti astrositom için risk oluflturabilir. N-nitröz bilefliklerin, aromatik
hidrokarbonlar>n, triazenlerin ve hidrazinlerin astrositom için risk oluflturduklar> hayvan
çal>flmalar>nda gösterilmifl olmas>na ra¤men bunlar>n insanlarda tümör oluflumundaki rolü
netlik kazanmam>flt>r.
drom olup optik glioma, intrakranial astrositom, nörofibrosarkom, nöral krestten
köken alan tümörler (glomus tümörü, feokromositoma), embriyonel tümörler, löse-
mi ve Wilms tümörü aç>s>ndan yüksek risk tafl>rlar. Nörofibromatozis I ile iliflkili gen
(genin ürünü "nörofibromin") 17q11 üzerinde bulunur ve hücre çekirde¤ine mito-
jenik sinyal iletiminde rol alan `ras' yola¤>n> regüle eden bir tümör bask>lay>c> gen-
dir.
II ile iliflkili gen (genin ürünü "merlin") 22q12 üzerinde yerleflir, hücre motilitesinde ve
adezyonunda önemli oldu¤u düflünülen hücre iskeleti ba¤lay>c> proteinlerin ve mem-
bran ezrin-radiksin-moesin (ERM) ailesinin bir üyesini kodlar.
serebral kortikal ç>k>nt>lar da izlenir. Mental retardasyon, epilepsi ve otizm gibi davra-
n>fl bozukluklar>yla da iliflkili olabilir. Fasiyal anjiyofibromlar, al>nda plaklar, sahtiyan
yamalar, kardiyak rabdomyomlar, renal anjiyomyolipomlar ve kistler gibi di¤er organ-
lar>n hamartomatöz lezyonlar> da görülebilir. Bu hastal>k dev hücreli astrositom gelifli-
miyle de iliflkilidir. Sorumlu iki tümör bask>lay>c> gen, TSC-1 (kromozom 9Q34) ve
TSC-2 (kromozom 16p13) tan>mlanm>flt>r.
ler (ovaryan tümörler, kardiyak fibroma, maksiler fibrosarkom, adrenal kortikal ade-