lerin ise %80'inden sorumludur. Melanom insidans> ABD'de y>ll>k 18.2/100,000'dir. Bunun üç-
te ikisi erkek ve üçte biri kad>nd>r. Tan> an>ndaki median yafl 58'dir ve vakalar>n sadece %0.9'u
20 yafl>ndan gençtir. A.B.D'de 2007 y>l> için tahmini yeni vaka say>s> 59940'd>r ve 8110 hasta-
n>n bu hastal>ktan ölece¤i beklenmektedir.
ta melanom geliflme riski siyah >rka göre 17-25 kat daha yüksektir, ancak melanom tüm >rklar-
da görülmektedir.
resyon, günefl sensitivitesi ve ultraviyole radyasyonu maruziyetidir.
1. Ailesel faktörler. Melanomlar>n yaklafl>k %10'u aileseldir. Bu ailelerdeki melanom ris-
a. Yüksek penetrans yatk>nl>k genleri.
en belirgin gendir. Bu gen kromozom 9p21'de yer al>r ve siklin-ba¤>ml> kinaz inhibitör
2A (p16INK4a)'y> kodlar. CDK4, p16INK4a'n>n ba¤lanma partnerlerinden biri olan sik-
lin-ba¤>ml> kinaz-4'ü kodlar. CDK4 mutasyonlar>n>n görülme s>kl>¤> CDKN2a'n>n mu-
tasyonlar>na göre daha nadirdir. Ayr>ca bir di¤er henüz tan>mlanmam>fl mutasyonun da
kromozom 1p22'deki yüksek-penetransl> yatk>nl>k geninde oldu¤u kan>tlar> elde edil-
mifltir.
alt> veya yedi vaka bulunanlarda %67, ailesinde 7-10 vaka bulunanlarda ise %100 ora-
n>nda bulunmaktad>r. Genel olarak bak>ld>¤>nda familyal malign melanom vakalar>n>n
%20 (Avustralya) ila %57 (Avrupa)'si CDKN2a ile iliflkilidir.
d>rm>flt>r. En iyi tan>mlanan> melanosit stimule edici hormon reseptörüdür.
melanom ve multipl (genellikle >100) de¤iflik ebat ve pigment s>z>nt>s> gösteren renkli
(k>rm>z>ms>-kahverengiden koyu k>rm>z>ya kadar) büyük mollerden yak>nan ailelerde
tan>mlanm>flt>r. Bu sendromu olan kiflilerde melanom geliflme yafl> median 33 ve etkile-