background image
fiekil 18-1'de görüldü¤ü gibi, insidans aç>kça yaflla ba¤lan-
t>l>d>r:
hastalar>n ço¤u eriflkinlerdir ve ortanca bafllang>ç yafl>
70'tir. Hastal>k yafll> bireylerde s>kl>kla bir miyelodisplastik
sendromun evrilmesi sonucunda ortaya ç>karken, genç birey-
lerde de novo AML daha s>k görülür.
G
LÖSEM< SINIFLANDIRMASI
Orijinal AML s>n>fland>rma flemas> saf morfolojik s>n>fland>r-
ma olarak bafllayan Frans>z-Amerikan-dir. Fakat y>llar içinde miyeloid farkl>laflman>n çeflitli evreleri-
ne iliflkin belirteçlerin kullan>ld>¤> immunhistokimyasal ve
immunolojik veriler taraf>ndan desteklenmifltir. Bu bilgilere
sahip olunsa bile, lösemi s>n>fland>rmas>n>n baflta gelen ilkesi
malign hücrenin normal hematopoetik hücre farkl>laflmas> fle-
mas>na yerlefltirilmesine devam edilmesi olmufltur. Dünya
Sa¤l>k Örgütü konferans>nca önerilen en son ve yenilen-
mifl AML s>n>fland>rmas>
bir ad>m ileri gitmektedir. Bu s>n>f-
land>rma genetik bilgileri ve AML'nin bir miyelodisplastik
sendromun evrimi sonucunda m>, yoksa de novo hastal>k
olarak m> olufltu¤unu da
dikkate almaktad>r (Tablo 18-1).
Hücre biyolojisi, tedaviye yan>t ve sonlan>m ile ilgili yeni bil-
giler elde edildikçe bu yaklafl>m>n da gelecekte evrilmeye de-
vam etmesi olas>d>r. Microarray teknolojisi ve moleküler ge-
netik incelemelerle gerçeklefltirilen gen ekspresyon profili ta-
yininin gelecekteki lösemi s>n>fland>rmalar>n>n üzerinde bü-
yük etkisinin olmas> beklenmektedir. Fakat bu tekniklerden
baz>lar> akademik olmayan hastanelerde rutin kullan>m>n çok
uza¤>ndad>r ve zaman al>c>d>r. Tedaviye iliflkin kararlar>n al>-
nabilmesi için sonuçlar>n h>zla elde edilmesi gerekti¤i dikka-
te al>nd>¤>ndan, kan ve kemik ili¤i morfolojisi ile immunfeno-
tipleme AML tan>s>n>n kritik bileflenleri olarak kalmaya de-
vam etmektedirler.
Morfolojik S>n>fland>rma
Kemik ili¤inde normal miyeloid hücrelerin olgunlaflmas> mor-
folojik kriterlere dayand>r>l>r (bkz. fiekil 16-2). Lösemik hüc-
re serisinin s>n>fland>r>lmas>nda bu olgunlaflma s>ras>n>n çeflit-
li özelliklerinden yararlan>l>r. Bunlardan ilki, olgunlaflmakta
olan granülositlerde sitoplazmik granüllerin ortaya ç>kmas>-
d>r. En ilkel (farkl>laflmam>fl) miyeloblastalarda granül bulun-
maz ve bu hücrelerin lenfoblastlardan ay>rt edilmesi zordur.
Miyelosit öncülü olarak tan>mlanabilen en erken hücrelerde
birincil (özgül olmayan) granüller bulunur ve bunlar Wright-
Giemsa boyamas>nda görece büyük, mor (azurofilik) granül-
ler olarak görünürler. Hücre serisi promiyelosit evresine do¤-
ru olgunlafl>rken birincil granüller çok artar ve çekirde¤i k>s-
men örtebilirler (fiekil 18-2A), fakat promiyelositik lösemisi
olan baz> hastalarda mikrogranüler morfoloji izlenebilir. Ma-
lign miyeloblast ve promiyelositlerde Auer cisimcikleri ola-
rak adland>r>lan çubuk fleklinde granüller de bulunabilir (bkz.
fiekil 18-2B). E¤er görülebiliyorsa, Auer cisimci¤i granülositik
K I S I M II
/
L Ö K O S < T B O Z U K L U K L A R I
216
fiEK
Yafla göre AML insidans>. 1998-2002 (NCI-SEER program>).
AML insidans> yaflla birlikte düzenli olarak artar. Olgular>n ço¤u yaflam>n
alt>nc>, yedinci ve sekizinci ony>l>nda görülür.
TABLO 18-1
· Akut miyeloid lösemilerin WHO/FAB
s>n>fland>rmas>
Genetik anomali ile olan AML
AML­t(8;21) veya inv(16) ile birlikte
AML­eozinofili ve inv(16) veya t(16;16) ile birlikte
AML­11q23 anomalileri ile birlikte
APL­t(15;17) ve varyantlar> ile birlikte
Çoklu dizide displazi/sadakatsizlik ile olan AML
Miyelodisplaziden (MDS) evrilen hastal>k
Öncesinde MDS olmayan, fakat 2 veya daha fazla dizide hücrelerin en
az %50'sinde displazi olan hastal>k
Tedavi ile ba¤lant>l> MDS'ye ikincil geliflen AML
Radyasyon veya alkile edici ilaçla ba¤lant>l>
Topoizomeraz II inhibitörü ile ba¤lant>l>
Di¤erleri
Baflka flekilde kategorize edilemeyen AML-FAB
s>n>fland>rmas>
Hücre Tipi
Farkl>laflmam>fl
Miyeloblastik
Promiyelositik
Miyelomonositik
Monositik
Eritrolösemik
Megakaryositik
FAB
M0/I
b
M2
M3
M4
M5
M6
M7
Aç>klama
Farkl>laflmam>fl
blastlar
Erken granülositik
farkl>laflma
gösteren blastlar
Aç>k promiyelositik
özellikler
Granülositik ve
monositik
özelliklerin kar>fl>m>
Aç>k monositik
özellikler
Eritroid özellikli
blastlar
Megakaryositik
özellikli blastlar
a
20
30
10
25
10
4
1
a
FAB s>n>fland>rmas>ndaki AML olgular>n>n yüzdesi
b
M0: peroksidaz aktivitesi pozitifli¤inin olmamas> ve C34, CD13 ve CD33 ekspresyo-
nu ile iliflkili olmas> sayesinde tan>n>r; MI benzer bir immunfenotipe sahiptir, fakat mi-
yeloperoksidaz içeri¤i aç>s>ndan en az>ndan minimal bir tepki verir (> %3 blast).
Y>llar