background image
397
Genel Düflünceler
Postoperatif hastada >srarc> atefl her zaman kayg> ve-
ricidir. Enfeksiyonlar, atelektazi, derin venöz trom-
boz ve ilaç reaksiyonlar> bu ateflin potansiyel neden-
leridir. Cerrahi yaralar ve üriner sistem genel enfek-
siyon bölgeleridir. Bu problemlerin yönetimi ne ka-
dar do¤ru olsada di¤er enflamatuar ve enfeksiyöz sü-
reçlerin teflhis ve tedavisi problem olabilir. Genelde
sistemik enflamatuar cevap sendromu (SIRS) ve sep-
sisin ay>r>m> güç olur. Altta yatan enfeksiyonun orta-
ya konulmas> sonraki uygulamalar için elzemdir. En-
feksiyon tipleri ve bölgelerinin ay>rt edilmesi düflü-
nüldü¤ü gibi zor de¤ildir. Vücut bölgesinin analiz
edilmesi, mevcut monitörizasyon yöntemleri ve geli-
flen cihazlar>n kullan>m> ile organize tan>sal yaklafl>m
sa¤lanabilir. Enfeksiyonlar>n erken tan>s> optimal so-
nuçlar hakk>nda önceden bilgi verir, sepsisin ve
komplikasyonlar>n>n erken tan>nmas>n> sa¤lar--anti-
mikrobiyal ajanlar ve ölçüler rasyonel olarak kullan>lm>fl-
t>r.
Sepsis yo¤un bak>ma kabul nedeni olabilir yada
di¤er kritik hastal>klar> komplike edebilir. Cerrahi bir
hasta SIRS'tan sepsise, ciddi sepsise (örne¤in organ
disfonksiyonu ile ilgili sepsis), septik floka, multiple
organ disfonksiyon sendromuna (MODS) kadar de¤i-
flen genifl bir spektrum gösterebilir. Doktorun tüm ça-
bas>na ra¤men bazen hastan>n bu evrelere gidiflat> en-
gellenemez. Bununla beraber, direk hedefe yönelik te-
davinin uygulanmas> sayesinde geri dönüflümsüz or-
gan hasarlar> geliflmeden bu gidiflat tersine çevrilebi-
lir.
Youn Bak>m Ünitesinde Cerrahi
Enfeksiyonlar>n Önlenmesi
Profilaktik antibiyotiklerin yerinde kullan>m> ile cerra-
hi enfeksiyonlardan korunulabilir. Efektif olmas> için
uygun antibiyotik operasyondan bir saat önce uygulan-
mal>d>r, böylece ameliyat esnas>nda antibiyoti¤in doku-
daki düzeyleri en yüksek olur. Postoperatif doz gerektir-
medi¤inden dolay> 24 saat etkili antibiyotiklerin bu
amaçla kullan>m> daha uygundur. Profilaktik antibiyo-
tiklerin ameliyat sonras> 24 saatten sonra koruyucu et-
kisi yoktur. Profilaktik antibiyotiklerin devam eden
kullan>mlar> ise antibiyoti¤e ba¤l> Clostridium difficile
koliti, çoklu ilaç direnci olan bakterilerle enfeksiyon
(örne¤in metisilin dirençli Staphylococcus aureus, van-
komisin dirençli Enterococcus, ve Acinetobakter türle-
ri) ve fungal enfeksiyonlar gibi riskleri hastaya yükler.
Ayr>ca antibiyotiklerin devam eden kullan>m> yo¤un
bak>m ünitesindeki bakteriyel ekolojiyide olumsuz et-
kiler. Dren ve gö¤üs tüpü bulundu¤u durumlarda pro-
filaktik antibiyotiklere devam edilmesi kabul edilebilir.
Bununla birlikte antibiyotikler cerrahi problemleri dü-
zeltmek için kullan>lmaz.
Yo¤un bak>m ünitesindeki invaziv ifllemler kat>
sterilite önlemlerini gerektirir. Bunu sa¤layabilmek
için bafll>k, maske, steril eldivenler ve önlük giyilmeli,
ayr>ca bölge klorheksidin ile temizlenip dikkatli bir fle-
kilde örtülmelidir. Perkütan kateterlerde ba¤lant> ya-
parken ve örnek al>rken çok dikkatli davran>lmal>d>r.
Kateter bölgesinde kullan>lan klorheksidinli örtüler en-
feksiyonlardan korunmak için etkindir ve rutinde kulla-
n>lmal>d>r. Baz> klinik problemler, intravenöz ve di¤er
konulan kateterlerin h>zl> bir flekilde ve sterilite kural-
lar>na uyulmadan yerlefltirilmesine ba¤l> olabilir. Bu
kateterler mümkün oldu¤u kadar k>sa sürede çekilmeli-
dir ve bu süre 24 saati geçmemelidir. Santral venöz ula-
fl>m>n gerekli ancak santral bas>nç monitörizasyonunun
gerekli olmad>¤> durumlarda santral bir kateterin, per-
kütan yerlefltirilen bir santral kateterle (PICC yolu) de-
¤ifltirilmesi enfeksiyon riskini azalt>r. Santral ulafl>m ge-
re¤i biter bitmez periferik kateterle de¤ifltirilmelidir.
Ventrikülostomi drenleri, gö¤üs tüpleri, epidural ka-
teterler, arterial kateterler ve üriner kateterler gibi di-
¤er kateterler t>bbi gereklili¤i azald>ktan sonra en k>-
Balk RA, Ely EW, Goyette RE: Sepsis Handbook, 2d ed. Nash-
ville, TN: Thomson Advanced Therapeutics Communications
and vanderbilt School of Medicine, 2004.
Cerrahi Enfeksiyonlar
16
Timothy L. Van Natta, MD*
Çeviri: Dr. Can Küçük
* James A. Murray, MD, and Howard Belzeberg, MD, were
the authors of this chapter in the second edition.