melerde hastan>n afl>r> hidrate edilmesinin kabülü ma- nas>nda diürezin zorlanmas>n>n yarar> gösterilememifltir ve sol ventrikül için afl>r> yüklenme riski de vard>r. Ye- rine koyma ve ekstraselüler s>v>n>n idamesinin sa¤lan- mas> özellikle salisilat zehirlenmelerinde ki eriflkinlerde genelde 2 litre kay>p vard>r her zaman endikedir. sekrete etmesiyle de artt>r>labilir. Tübüller plazmada dolaflan bir çok xenobiotikleri, proteinlere ba¤l> olsalar bile toplar ve onlar> at>lmak için lümenin içine hare- ket ettirir. Burada anyonlar (penisilin gibi) ve katyon- lar (gentamisin) için farkl> transport yollar> vard>r. çok ilaç ve toksinler zay>f asit veya bazd>rlar. Bunlar nötral formlar>nda tübüler hücrelerin içine diffüze olurlar fakat anyon veya katyon olarak yetersiz emilir- ler ve diffüze olamazlar. Bu nedenle idrar pH's> bu ge- ri emilemeyen iyonize form için idame ettirilebilirse bu madde için daha büyük net at>l>m olacakt>r (Tablo 59-2).Genelde anyonik maddeler (salisilatlar gibi) yüksek idrar pH'da (>7) daha fazla at>l>rlar, buna kar- fl>l>k katyonik maddeler ise düflük pH'da (<5.5) daha iyi at>l>rlar. Bu fenomene diffüzyon tuza¤> denir. Bu idrar>nda amonyum olan olgularda görülür ki renal hidrojen iyonunun ana at>l>m yoludur. Amonyak tü- büler lümenden hücrelere ve kana serbestçe diffüze olur. Bununla birlikte idrar pH's>n>n nispeten asidik oldu¤u durumlarda amonya¤>n büyük bölümü hidro- jen iyonlar>n> al>r ve meydana gelen amonyak iyonu tübüler lümende tuza¤a düflürülür ve kolayca at>l>r. olabilen maddelerin üriner at>l>m> pH's>n>n manipü- lasyonu ile artt>r>lamaz. Bu genellikle onlar>n da¤>l>m hacimlerinin (Vd) büyük olmas>ndand>r (Tablo 59- 3).Tamamen veya tama yak>n total vücut s>v>s>nda ka- lan maddeler, lipidlere veya proteine yüksek affinitesi olanlara göre daha düflük da¤>l>m hacmine sahiptirler. Bunlar kendi plazma seviyelerinin gerektirdi¤inden daha büyük miktar suda eridikleri ortaya ç>kmaktad>r (digoksin iyi bir örnektir). pH's>n>n gerçekten toksinin uzaklaflt>r>lmas>n> artt>r- d>¤> gösterilmiflse etkilidir. lefltirilmesinin avantaj> gösterilememifltir. Bir tefleb- büs ile kan>n asitlefltirilmesinin baflar>lmas>, öte yan- dan hastan>n durumunu kötülefltirebilecek olan meta- bolik asidoza yol açabilir. Di¤er taraftan, bir grup za- y>f asit, idrar>n alkali yap>lmas>yla renal at>l>m> belir- gin olarak artt>r>l>r (Tablo 59-4). Bunlar>n içinde en önemlisi idrar pH's> 7.5 veya daha yüksek oldu¤unda at>l>m> dört kat>na ç>kan salisilatt>r. Bu durum aç>k de¤ildir, bununla birlikte bu niçin böyledir belli de- ¤ildir. Çünkü salisilat için pK bundan dolay> geri emilemez. Difüzyon tuza¤>ndan baflka bir mekanizma daha yüksek idrar pH's>nda at>- l>m>n artt>¤>n> aç>klayabilir. n>rd>. Baz> klinisyenler salisilat>n endojen klirensini hesaplamak için bu nomogram> kullan>r. Ne yaz>k ki, Done hesaplamas>, çocuklarda saptan>r ve vücuttan sa- lisilat>n ilk el kinetik klirensini tahmin eder ki bir ila- c>n at>l>m> vücut s>v>lar>ndaki ilac>n konsantrasyonuy- la orant>l>d>r. Gerçekte, fliddetli salisilat zehirlenme- sinde, ilaç için bir çok eliminasyon yolu doymufl hale gelir ve klirens s>f>rlan>r. Demek ki, konsantrasyondan ba¤>ms>z, birim zamanda ilaç uzaklaflt>r>lmas> için sa- bit bir h>z vard>r. proteine ba¤lanmas> ve da¤>l>m hacmi. düzelen maddeler. Metoreksat Fenobarbital Klorpropamid Diflunisal 2,4 Diklorofenoksiasetik asit. Mecoprop |