ria'n>n ince ve kesintili muskularis mukozas>n> invaze
edebilir.
"kas invaziv" olarak yanl>fl yorumlamas>na ve evrele-
mesine neden olabilir. Bu durumda ürolog ve patolog
aras>nda do¤rudan iletiflim gereklidir.
r>n T1b olarak subkategorize edilmesini önermektedir
(Younes ve ark., 1990). Öte yandan alt evrelemenin de¤e-
ri di¤er çal>flmalarla onaylanmam>fl ve bu nedenle 1998
Mesane Kanseri Konsensus Konferans Komitesi bu görü-
flü reddetmifltir (Platz ve ark., 1996; Epstein ve ark.,
1998).
nadiren invaze eder, bu nedenle invaziv tümörler neredey-
se tamamen yüksek dereceli histoloji ile birliktedir. Öte-
yandan potansiyel agresif tüm derece ve evredeki tümör-
lerin muskularis propria invazyonu öncesinde tan>mlana-
bilirken, bu lezyonlarla ilgili böyle bir derecelendirme tah-
mini yap>lamaz.
yüksek dereceli T1 lezyonlar vakalar>n %80'inden faz-
las>nda nüks eder ve hastalar>n %50'sinde 3 y>l içinde
progresyon görülür. Bu davran>fl, evreden çok dereceye
ba¤l>d>r, çünkü yüksek dereceli tümörü olan hastalar in-
flekilde benzer s>kl>kta progrese olurlar (Herr, 2000a).
Prognoz ayr>ca, tümör boyutu, çokluk, saps>za karfl>
papiller konfigürasyon, lenfovasküler invazyon varl>-
¤> veya yoklu¤u ve kalan ürotelyumun durumu ile ilifl-
kilidir (Althausen ve ark., 1976; Lutzeyer ve ark., 1982;
Heney ve ark., 1983a, 1983b; Kunju ve ark., 2008).
dual moleküler hatlar> ile koreledir ve
oldu¤u fikrini desteklemektedir (Hasui ve ark., 1994;
Droller, 2005).
genetik yolak oluflturur (Spruck ve ark., 1994; Richter
ve ark., 1997; Cote ve Chatterjee, 1999). Birinci ve daha
s>k olan>, (düflük dereceli) noninvaziv, papiller tümörlere
öncülük eder.
emeney ve ark., 1993).
ser geliflimine öncülük eder. Bu tür genetik de¤iflimler
karyotipleme, allelik imbalans için mikrosatellit analiz
(Mao ve ark., 1996), k>yaslamal> genomik hibridizasyon
(Kallioniemi ve ark., 1995), ak>m sitometrisi ile ploidi
analizi ve floresan in-situ hibridizasyon (FISH) (Degtyar
ve ark., 2004) ile de¤erlendirilebilir. Bu de¤erlendirmelere
göre,
az kromozomal anomali gösterme e¤ilimde oldu¤unu
ortaya koyabilir.
terme e¤ilimindedirler. Ek olarak nispeten öngörülebi-
lir anöploidilerine ba¤l> olarak yüksek dereceli tümör-
ler, kromozom 9'un tamam>n> veya bir k>sm>n> kaybe-
debilir (Richter ve ark., 1997). Herhangi bir kromozom
etkilenebilirse de, kromozom 7, 9 ve 17'nin anöploidisi
özellikle agresif tümörlerle iliflkilidir (Olumi ve ark., 1990;
Waldman ve ark., 1991; Degtyar ve ark., 2004).
aksine tamamen ayr> özellikte bir hastal>k olabilir (Sauter
ve Mihatsch, 1998; Harnden, 2007). Buna ra¤men yüksek
dereceli ve düflük dereceli lezyonlar>n birarada bulundu¤u
bilinmektedir. ÜK, farkl> zamanlarda ve yerlerde ortaya ç>-
kan, yer de¤ifltiren bir hastal>k olarak bilinir. Nadir de olsa,
düflük dereceli tümörler bazen ilk tümörden y>llar sonra
yüksek dereceli tümörlere progrese olmaktad>r, bu nedenle
uzun dönem takip uygundur (Prout ve Barton, 1992).
Klinik Evreleme Hatalar> ile
olsa da, özellikle çok olduklar>nda, progresyon nadirdir.
Yine de
Progresyon için en önemli risk faktörü evre de¤il, de-
recedir (Norming ve ark., 1992; Millan-Rodriguez ve ark.,
2000). Stein ve ark. (2001) organ s>n>rl> oldu¤u sürece
noninvaziv ve kas-invaziv tümörler aras>nda çok az sa¤-
kal>m fark> bulmufllard>r (Stein ve ark., 2001; Sylvester ve
ark., 2005).
mina propriay> invaze eden tümör hücreleri görülebilir.