trüksiyonunun tedavi seçenekleri; medikal ve mini-
mal invazif tedavilerin geçen yirmi y>ldan fazla süre-
alt üriner sistem semptomlar> (LUTS) için kullan>lan me-
dikal tedaviler; terazosin (Hytrin [Lepor ve ark., 1992; Ro-
ehrborn ve ark., 1996]), doksazosin (Cardura [Gillenwa-
ter ve ark., 1995]) ve tamsulosin (Flomax [Abrams ve
ark., 1995]) gibi selektif uzun etkili
ark., 1995, Lepor ve ark., 1996]) ve dutasterid (Avodart
[Roehrborn ve ark., 2002, 2004]). gibi 5
vizüel lazer ablasyonu (VLAP [Cowles ve ark., 1995]),
prostat>n transüretral elektrovaporizasyonu (TVP [Kaplan
ve ark., 1996]), transüretral i¤ne ablasyonu (TUNA
[Schulman ve ark., 1993; Campo ve ark., 1997]), transü-
retral mikrodalga termoterapi (TUMT [Ogden ve ark.,
1993; Javle ve ark., 1996]), interstisyel lazer koagülasyon
(ILC [Muschter ve Hofstetter, 1995]) ve prostat>n transü-
retral insizyonudur (TU
yaklafl>mlar genellikle orta düzeyde semptomlar> olan ve
küçük- orta boyutta prostat boyutuna sahip erkeklerde
kullan>lmakta iken (Reich ve ark., 2006), büyük prostat
glandlar> için aç>k prostatektomi s>kl>kla uygulanmakta-
d>r. Son zamanlarda holmiyum:ytrium-aluminum-garnet
(Ho-YAG) lazer ile yap>lan prostat>n holmiyum lazer
enükleasyonu minimal invazif bir yaklafl>m olarak aç>k
cerrahiye alternatif olmaktad>r (Gilling ve ark., 1998). Ya-
k>n dönemde ürologlar>n minimal invazif tedavi ile ilgili
tecrübe kazanmalar> ile, basit bir prostatektomi laparosko-
pik veya robotik yaklafl>m ile yap>labilmektedir (Sotelo ve
ark., 2005, 2008; Mariano ve ark., 2006).
tafl>, medikal tedaviye cevap vermeyen fliddetli semptom-
lar ve/veya kronik mesane ç>k>m obstrüksiyonu sonucu
oluflan renal yetmezlik olan hastalarda prostat>n transü-
retral rezeksiyonu (TURP) veya aç>k prostatektomi endi-
kasyonu bulunmaktad>r.
düflük olmas>, TURP yap>lan hastalarda yaklafl>k %2
oran>nda görülen dilüsyonel hiponatremi (TUR sen-
dromu) riskinden kaç>nma ve direkt görüfl alt>nda
gibi avantajlar sunmaktad>r (Mebust ve ark., 1989; Ro-
os ve ark., 1989). Çok say>da güncel çal>flma aç>k prosta-
tektomi sonras> üriner semptomlardaki gözle görülür dü-
zelmeyi göstermektedir (Tubaro ve ark., 2001; Gacci ve
ark., 2003; Varkarakis ve ark., 2004).
¤> orta hat insizyonu gerektirmesi,uzun hospitalizas-
yon süresi ve iyileflme dönemidir. Bunlar>n yan>nda
peri-operatif hemoraji riskinde art>fl da eklenebilir
(Serretta ve ark., 2002).
rior prostat kapsülünün do¤rudan direkt insizyonu ile
gerçeklefltirilir. Bu yaklafl>mla yap>lan aç>k prostatektomi
yöntemi Terrance Millin taraf>ndan tarif edilmifl ve 20 has-
ta üzerindeki sonuçlar> 1945 y>l>nda Lancet'de yay>nlan-
m>flt>r (Millin, 1945).
r>n>n mükemmel olarak görülebilmesi, (2) direkt görüfl
alt>nda prostat adenomunun tamamen ç>kar>ld>¤>ndan
emin olunarak enükleasyonunun yap>labilmesi, (3)
üriner kontinans> korumak için üretra distalinin tam
olarak disseksiyonu, (4) Enükleasyon sonras> kanama
kontrolü için prostatik fossan>n h>zl> ve temiz olarak
görülebilmesi ve (5) mesaneye cerrahi travman>n mi-
nimal veya hiç olmamas>d>r. Retropubik yaklafl>m>n de-
zavantaj>, suprapubik yaklafl>mla karfl>laflt>r>ld>¤>nda me-
saneye direkt giriflin mümkün olmamas>d>r. Bu durum efl-
lik eden mesane divertikülünün eksizyonu düflünüldü-
¤ünde veya mesane tafl> ç>kar>lmas> durumunda önemli
olabilir. Suprapubik yaklafl>m büyük intravezikal median
lobu olan obstrüktif prostatlarda tercih edilmelidir.
traperitoneal insizyonu ile hiperplastik prostat adeno-
munun enükleasyonunu içermektedir. Bu yaklafl>m ilk
defa 1894 y>l>nda New York'ta Eugene Fuller taraf>ndan
gerçeklefltirilmifl, daha sonra 1900 y>l>nda bu yaklafl>m>
tan>mlayan ve ilk 1000 hastas>n>n sonuçlar>n> 1912 y>l>n-
da sunan Peter Freyer taraf>ndan yayg>nlaflt>r>lm>flt>r (Fre-
yer, 1912). Bu yaklafl>m>n retropubik yaklafl>ma göre en
büyük avantaj> mesane boynu ve mesane mukozas>n>n di-
Aç>k Prostatektomi