n>m> ço¤u yazar taraf>ndan kabul edilmektedir. Govender
ve di¤erleri, spinal tüberkülozu ve HIV'li olan hastalar>n, ra-
dikal debridman, taze donmufl allogreft ve 18 ay boyunca
antitüberküloz ilaçlar> kullan>m> ile antiretroviral terapi ol-
maks>z>n baflar>yla tedavi edildi¤ini bildirmektedir.
yojenik osteomiyeliti olan 17 hastada, enstrümentasyondan
sonra, iki baflar>s>z enstrümentasyon ve bir yara sorununu
da içeren %47'lik bir komplikasyon oran kaydetmifltir. Wro-
bel, Chappell ve Taylor koksidiyoidomikoz omurga enfeksi-
yonu olan 23 hastadan 10'unda enstrümentasyondan sonra
genel baflar> bildirmektedir. Primer omurga enfeksiyonu
olan ve internal fiksasyon ile tedavi edilen 31 hastan>n bir
de¤erlendirmesinde, Faraj ve Webb enfeksiyonun eradikas-
yonunu bildirmektedir; ancak bir hasta enfeksiyondan öl-
müfl, üçünde daha ileri debridman gerektiren yara enfeksi-
yonlar> oluflmufl ve bir hastada da implant yetmezli¤i ol-
mufltur. Krodet ve di¤erleri, omurga enfeksiyonlar>nda an-
terior dekompresyon ve kemik grefti uygulamas>n> destekle-
mek için posterior enstrümentasyon kullan>m>n>n fazladan
risklere yolaçmad>¤>n> belirtmifllerdir. Otogrefin tek bafl>na
kullan>m>n>n benzer, ancak daha düflük bir komplikasyon
oran> vard>r. Schuster ve di¤erleri ile Govender ve Parbho-
o'nun bildirdi¤i üzere, allogreft de yine daha düflük bir
komplikasyon s>kl>¤>na sahiptir. Omurga enfeksiyonlar>n>n
tedavisinde rijit internal fiksasyon kullan>ld>¤>nda, titiz
planlama, do¤ru implant seçimi ve uygun uzun vadeli anti-
biyotikler gereklidir. Piyojenik enfeksiyonlara nispetle non-
piyojenik enfeksiyonlar enstrümentasyona daha az reaktif
gibi görünmektedir.
rinin yap>s>n>n ve bilefliminin bilinmesi hayati önem tafl>-
maktad>r. Daha önceleri intervertebral disk, en yayg>n ola-
rak enfekte olan omurga eleman> olarak bilinirdi, ancak da-
ha yak>n zamana ait kan>tlar metafizlerin ve k>k>rdaks> son
plaklar>n kan taraf>ndan tafl>nan enfeksiyonlar>n bafllang>ç
noktas> oldu¤una iflaret etmektedir. Disk alan> art>k sadece
do¤rudan bulafltan kaynaklanan enfeksiyonlar>n temel bafl-
lang>ç noktas> olarak görülmektedir.
betimlemifllerdir. 30 yafl>ndan büyük yetiflkinlerde interver-
tebral diskin beslenmesinin, do¤rudan kan tedari¤inden zi-
yade doku s>v>lar>ndan oldu¤u sonucuna varm>fllard>r. Ver-
tebral gövdelerin end plate'lerinde, meduller boflluklara te-
kabül eden ve üç belirli bölgede toplanan çok say>da deli¤in
¤u merkez bölge, (2) birkaç büyük deli¤in oldu¤u periferal
bölge ve (3) end plate'in çevresindeki epifizyal halka.
bükey olan yüzeyiyle birleflmektedir. Kemiksi son pla¤>n ya-
n>nda, hiyalin k>k>rdaktan oluflan ve kemik ile fibröz disk
aras>ndaki iç taban> oluflturan k>k>rdaks> plak bulunur.
1981'de Inoue, diskin vertebral son pla¤a s>k>ca yap>flt>¤>n>
keflfetmifltir: Bu bölgede liflerinin üçte ikisi son pla¤a dik aç>
yapmaktad>r. Merkez k>s>m daha hafifçe yap>fl>kt>r, lifler son
pla¤a paraleldir. Bu bileflim büyük olas>l>kla, yap>sal bütün-
lü¤ü bozmadan deliklerden diskin merkez k>sm>na besin ge-
çifline izin vermektedir.
mifltir. 1959'da Wiley ve Trueta insanlar ve tavflanlar aras>n-
da servikal, torasik ve lumbar düzeylerde önemli benzerlik-
ler bulmufltur. Her omur düzeyinde, vertebral arter, inter-
kostal arter ya da lumbar arterler vertebral olufluma giren
besin damarlar> sa¤larlar (fiekil 40-1). Posterior spinal dal ar-
terleri spinal kanala her bir nöral foramen yoluyla eriflir. Bu
arterler her düzeyde benzer dallarla anastomoz yapan, yük-
selen ve alçalan dallara ayr>l>rlar (fiekil 40-2). Bu posterior a¤
yap>s> merkezde birleflerek büyük bir posterior besleyici fo-
ramene girer.
celemifl ve k>k>rdak içinde intervertebral diske do¤ru e¤ik
bir yönelimi olan damarlar> betimlemifllerdir. Bu damarla-
r>n, perikondriyumun d>fl>ndaki arteryal pleksustan ya da
bilir (Wiley AM, Trueta: Omurgan>n vasküler anatomisi ve pi-
yojenik vertebral osteomiyelit ile iliflkisi, Bone Joint Surg 41
B:796, 1959).