ve moleküler genetik analizlerinin ard>ndan tan>mlanan bir protein ai-
lesidir (Tablo 216-4). Renal glikozüri ve glukoz-galaktoz malabzorpsi-
yonu olan ailelerin verileri karfl>laflt>r>larak böbrek ve barsak epitelin-
de farkl> Na+ ba¤>ml> aktif glukoz tafl>y>c>lar>n (sodyum glukoz tafl>y>-
c>s>; SGLT) varl>¤> anlafl>lm>flt>r. SGLT1 böbrek ve barsak taraf>ndan
paylafl>l>rken SGLT2 as>l olarak sadece böbrekte fonksiyon görür ve
glikoz-galaktoz malabzorpsiyonuna sebep olmadan renal glikozüri
oluflturur (bkz Tablo 216-4).
tafl>y>c>s> (GLUT 4) Na
hücre taraf>ndan birden fazla glukoz tafl>y>c>s> eksprese edilir. Jejunal
epitelyal hücreler SGLT1 kullanarak luminal yüzeyinden sitozol içine
glukozu konsantre eder ve daha sonra bazal-lateral yüzeyinden GLUT
2 yoluyla glukozu atar. GLUT 2, pankreas>n beta hücrelerine tafl>nan
glukoz miktar>n>n düzenlenmesinde de yer al>r. Bu süreç insülin sal>-
verilmesinin glukozla stimülasyonunu düzenler. Dolayl> kan>tlar
GLUT 2 genindeki mutasyonlar>n insülin salg>lanmas>n> düzenleyen
"duyarl>l>k genleri" oldu¤unu düflündürmektedir.
sinyallerin postreseptör tafl>y>c>lar> olarak görev yapan bir protein ai-
lesidir. Hormon stimülasyonuna yan>t vermede baflar>s>zl>k kavram>
1940'larda psödohipoparatiroidizmin tarifinden köken alm>flt>r (Bölüm
266). Parathormon direncinin kat>l>msal oldu¤u parathormon resep-
törleri, hormona duyarl> adenilat siklazlar ya da guanin nükleotid ba¤-
lay>c> proteinler bilinmeden önce düflünülüyordu.
yüme hormonu reseptörü (growth hormone reseptor; GHR) defektle-
oyuncak bebek benzeri bir yüzle birlikte olan kraniafacial dismorfolo-
ji, frontal belirginleflme, trunkal obezite ve burufluk deridir. Bu bozuk-
lukta kandaki büyüme hormonu konsantrasyonu artar, periferik doku
yan>tlar> azal>r ve kandaki insülin benzeri büyüme faktörü tip 1 kon-
santrasyonlar> düflüktür. Otozomal resesif bir kal>t>m modu tan>mlan-
m>flt>r. Dominant ya da poligenik simetrik büyüme k>s>tlanmas> nük-
leer transproteinlerde, hipotalamik pitüiter trofik proteinlerde, büyü-
me hormonu, GHR ve postreseptör sinyallemedeki mutasyonlardan
kaynaklanabilir. GHR geni kromozom 5p13-p12'de bulunmaktad>r ve
bu gen üzerindeki farkl> mutasyonlar boyla ilgili hastal>klardan so-
rumludur.
lüm 79). Bu bozukluk genel popülasyonda tahminen her 500 bireyden
birini etkiler. Düflük dansiteli lipoprotein (LDL) kolesterol reseptörün-
deki birçok farkl> mutasyon erken bafllang>çl> eriflkin kalp hastal>¤> için
otozomal dominant bir kal>t>m moduna sebep olmaktad>r. LDL resep-
törlerindeki disfonksiyon hücrenin endojen kolesterol sentezini azalt-
ma becerisinin ve LDL kolesterolün hücre içine al>nabilmesinin kayb>-
na sebep olur. LDL kolesterolün intravasküler birikiminin artmas> ya-
flam>n alt>nc> dekad>ndan önce ateroskleroza ve kalp hastal>¤>na sebep
olur (bkz. Tablo 216-2). LDL kolesterol reseptörü geni kromozom
19p13.1-13 2'de bulunmaktad>r.
mufltur. Etkilenmifl bireylerde do¤um a¤>rl>¤> düflüktür, akantozis nig-
rikans, organlarda kistik de¤ifliklikler ve glukoz homeostaz>nda kay>p
vard>r. Etkilenmifl hastalarda 500 mlU/mL'nin üzerinde, belirgin art-
m>fl plazma insülin konsantrasyonlar> vard>r. Hastalardan kültür ya-