nuç olarak, Progeroid sendromlar>n genetik sebepleri üzerine yap>lan
araflt>rma, böyle bir araflt>rman>n sonuçta geriatrik hastalar>n özel
hassasiyetine göre biçimlendirilmifl özel müdahalelere yol açabilmesi
umut edilerek, yafllanman>n mekanizmalar>n> ayd>nlatmada yard>m-
c> olabilir.
experimental research on a wide range of organisms.
"drift" in aging identical twins.
ke.sciencemag.org. An intellectual home for scientists interested in research
and teaching on the biology of aging; will increasingly embrace relevant clinical
issues; includes links to other sites of interest to biogerontologists and geriatri-
cians.
dikal bak>m dramatik olarak etkilenmektedir. Baz> yafll>lar tipik olarak
tek sisteme ait hastal>kla baflvursa da, genellikle gençlere nazaran da-
ha farkl> bulgulara ve tedavilere yan>tlara sahiptirler. Yafllanman>n ve
komorbid hastal>klar>n ortak etkisi olarak ortaya ç>kan hastal>klar>n gi-
diflat>ndaki de¤ifliklikler, yafll>lara baflar>l> bak>m verilmek isteniyorsa
çok iyi anlafl>lmal>d>r.
de¤iflikliklere ba¤l> geliflen varyasyonlar; (2) zaman içinde geliflen di-
¤er medikal durumlar ve hastal>klar>n mevcudiyeti; (3) belirli hastal>k-
lara genetik yatk>nl>k; (4) yaflam stili faktörleri, sa¤l>k aray>fl> davran>-
fl>, diet, egzersiz, toksinlere ve medikasyonlara maruziyet ve (5) genel
olarak hastal>klar ve medikal durumlardaki de¤iflkenlik. Yafllanma sü-
recini tek bir hipotezle aç>klamak olas> olmamakla birlikte (Bölüm 22)
iki temel teori düflünülmektedir (Tablo 23-1). Birincisi genetik teoriler-
den esas alan programl> sebepleri içerir.
adland>r>lan tahmini sebeplerdir.
Spektrumu
ler, vücut s>cakl>¤> ve bazal glukoz hayat boyunca sabit kal>r. Uzun dö-
nemli çal>flmalar yaflla iliflkili anemi gibi bir kavram>n olmad>¤>n> gös-
termifltir (Bölüm 162); ancak yafla ba¤l> testosteron azalmas>na ba¤l>
erkeklerde hematokritte hafif bir azalma olmaktad>r.
ve anormalliklerin artmas>na sebep olur. Kümülatif günefl >fl>¤> maruzi-
yetine ba¤l> deri kanseri buna bir örnektir (Bölüm 214). Günefl >fl>¤>na
maruziyetin ço¤u 20 yafl>ndan önce olmakta ve bunun sonucu olarak
geliflen kanserler dekatlar sonra ortaya ç>kmaktad>r. Di¤er bir örnek,
edinsel bir durum olan ve eriflkin yafla kadar ortaya ç>kmayan polikis-
tik böbrek hastal>¤>d>r (Bölüm 128); anahtar faktör yafllanma de¤il za-
man>n ilerlemesi ile genetik fenotipin tam olarak eksprese olmas>d>r.
287) ve multipl skleroz (Bölüm 436) gibi immün sistem bozukluklar>
ileri yaflta immün sistemde geliflen de¤iflikliklerin daha az agresif oto-
immün hastal>¤a sebep olmas> nedeniyle ileri yafllarda daha nadir gö-
rülmektedir. Benzer olarak, ço¤u kanser tipi yafll>larda daha s>k görül-
mesine ra¤men agresif tümörlerin ço¤u genç yaflta geliflmektedir. Bu
durum ilerleyen yafl ile immüntolerans geliflti¤ini düflündürür.
lik, hiperfaji ve artm>fl barsak hareketleri gibi sistemik bulgularla bafl-
vurmaz; daha çok apati, anoreksi ve atrial fibrilasyon ile baflvurur (Bö-
lüm 244). Altta yatan patoloji farkl> de¤ildir; ancak fizyolojideki yaflla
ilgili de¤ifliklikler klinik tabloyu etkiler.
bireyin akci¤er fonksiyonlar> 30 yafl>ndaki bireyinkinin yaklafl>k
%50'si kadard>r (Bölüm 83 ve 85). 70 yafl>nda böbrek fonksiyonlar> s>k-
l>kla %50 veya daha fazla azalmaktad>r (Bölüm 116). Bu azalm>fl fizyo-
lojik kapasite rezervi, günlük fonksiyonlar> etkilemez ancak ciddi bir
hastal>ktan iyileflme yetene¤ini etkileyebilir.
temler yaflla etkilenir; dolay>s>yla yafll> bir birey kayma veya itme son-
ras> düflmeye daha yatk>nd>r. Düflmenin sonuçlar> yafla ba¤l> kemik
kütlesinde azalma nedeniyle daha ciddidir (Bölüm 264), düflmeyle ilifl-
kili k>r>klar ve spinal kord hasarlar> görülebilir.
taya ç>kabilir veya kaybolabilir (Bölüm 247 ve 248).
insülin ve glukoz seviyelerinin devam> sa¤lan>rken postprandiyal hi-
perglisemi geliflmesi ile sonuçlan>r. Stresli durumlarda, yafll> bireyler
diabetik gibi görülebilir; ama stresli durum geçti¤inde diabetik biyo-
kimyasal kan>tlara sahip olmad>klar> görülür. Bu fizyolojik rezervin
azalmas> sonucu ileri yaflta diabetin prevalans> artmaktad>r.
de¤ifliklikler nedeniyle afl>r> çevresel maruziyet s>ras>nda hipotermi ve-
ya hipertermi geliflmeye daha meyillidir (Bölüm 110). Yafll>larda beyin
sap>ndaki nörotransmiterlerin kayb> sadece yafll> durufl fleklinin olufl-
mas>n> sa¤lamaz, ayr>ca Parkinson hastal>¤> gibi genetik olarak belirle-
nen durumlara yatk>nl>k sa¤lar (Bölüm 433). Frontal lob inhibitör mer-
kezindeki de¤ifliklikler idrar yapmada aciliyete meyil haz>rlamaktad>r.
mik kayb> ve ateroskleroza yatk>nl>k oluflturan normal bir yafllanma
sürecidir. Di¤er bir örnek senil kataraktt>r. Lens proteinlerindeki post-
translazyonel modifikasyonlar ve lensin parçalanma ürünlerinin at>l-
mas> kabiliyetinde bozukluk sonucu oluflur. Sonuç olarak, yaflla bera-
ber lens daha sert, kal>n ve opak olur (Bölüm 449).